Ολα είναι τακτικά και όμορφα, λοιπόν: η κυβέρνηση έχει και 151 βουλευτές για να υπερψηφιστεί η συμφωνία των Πρεσπών και 151 για να τη στηρίξουν στη Βουλή, άρα δεδηλωμένη υπάρχει – έτσι τουλάχιστον διέδωσαν από την Πλατεία Κουμουνδούρου χθες, μετά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Μακάρι να είναι έτσι, εγώ τουλάχιστον ανακουφίζομαι και οπωσδήποτε πρέπει να ανακουφίζεται ο κ. Μητσοτάκης: μεγαλύτερο κακό από το να του αφήσει να ολοκληρώσει αυτός τη συμφωνία δεν θα μπορούσε να του κάνει ο κ. Τσίπρας. Στη θέση του, θα παρότρυνα ανεξάρτητους βουλευτές να την υπερψηφίσουν ή τουλάχιστον δεν θα απέτρεπα όσους ήδη έχουν δημοσίως δεσμευτεί ή υπαινιχθεί ότι θα το κάνουν.

Στυμμένη λεμονόκουπα που πετιέται ο Πάνος Καμμένος; Ενα ακόμη θύμα του Αλέξη Τσίπρα, που ακούραστος εξακολουθεί να χρησιμοποιεί και στη συνέχεια να εξοντώνει τους, άχρηστους πλέον, χρήσιμους ηλίθιους; Μακάρι να είναι έτσι, ελάχιστοι θα λυπηθούν αν εκλείψει από την πολιτική σκηνή ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, ούτε καν οι βουλευτές του και οι πρώην ψηφοφόροι του, που προδήλως τον έχουν εγκαταλείψει. Μακάρι και επειδή το «σερί» των επιτυχιών του κ. Τσίπρα δεν μπορεί να είναι ανεξάντλητο: κάθε καινούργιο θύμα αποτελεί εμπόδιο στο να υπάρξει και επόμενο, όλο και λιγότεροι θα εμπιστεύονται τον Πρωθυπουργό· ή θα συμμαζευτεί λοιπόν ο μέγας serial killer της ελληνικής πολιτικής ή θα γίνει θύμα ο έως τώρα θύτης.

Αν λέει αλήθεια η ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ, τότε όλα θα εξελιχθούν «κανονικά»: με δεδομένη την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία η κυβέρνηση θα μπορεί ώς τον Οκτώβριο να μοιράζει φιλοδωρήματα για να εξαγοράσει ψήφους, θα μπορεί να στήνει συνωμοσίες για να στείλει τους αντιπάλους της στα δικαστήρια – και πρωτίστως θα μπορεί να ελπίζει ότι κάτι οι πρόθυμοι εισαγγελείς, κάτι το «μαξιλάρι» των 24 δισεκατομμυρίων που θα πετάξει τα πούπουλά του στον αέρα, θα ανατρέψει τα εναντίον της προγνωστικά. Αλλά και αν δεν τα ανατρέψει, λίγοι μήνες θα μένουν ώς την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και επομένως ώς τις εκλογές με απλή αναλογική που ίσως καταστήσουν παρένθεση τη νεοδημοκρατική πλειοψηφία.

Στην κατάσταση που βρισκόμαστε, τα παραπάνω – αν μάλιστα υπάρξει μετά τις εκλογές προεδρική πλειοψηφία – αποτελούν «ομαλή εξέλιξη». Διότι η «κανονικότητα» των τελευταίων ετών ήταν πολύ χειρότερη από την προοπτική που περιγράφουν οι πηγές της Κουμουνδούρου. Αλλά επειδή όλο αυτό μοιάζει too good to be true, μπορεί οι δηλώσεις να είναι απλώς στρατήγημα, στάχτη στα μάτια των αντιπάλων – και τα χειρότερα να είναι μπροστά μας.