Στα πενήντα χρόνια της επιστημονικής του διαδρομής ο Φάνης Κακριδής, που έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών κατέχοντας θέση ομότιμου καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, έδωσε ιδιαίτερη σημασία στη διδακτική των αρχαίων ελληνικών στη σύγχρονη εκπαίδευση. Γιος του κορυφαίου κλασικιστή Ιωάννη Θ. Κακριδή, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και στη Γερμανία. Λέκτορας των αρχαίων και νέων ελληνικών στο Τίμπινγκεν, δίδαξε (1964 – 1984) στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (με μια διακοπή εξαιτίας της απόλυσής του από τη δικτατορία του 1967) και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1988 – 1990) ως ειδικός επιστήμονας. Διετέλεσε (1981 – 1982), εξάλλου, πρόεδρος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών και αντιπρόεδρος (1982 – 1984) του ΚΕΜΕ. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα αφορούσαν κυρίως την αρχαία επική ποίηση και την αρχαία κωμωδία. Ανάμεσά στα έργα του ξεχωρίζει η «Αρχαία ελληνική γραμματολογία» (Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών – Ιδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, 2005), αλλά και οι μεταφράσεις των αριστοφανικών «Ορνίθων» (Δωδώνη, 1987), του βιβλίου του Βόλφγκανγκ Σάντεβαλτ «Από τον κόσμο και το έργο του Ομήρου» (Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1989 και 1994), του έργου της Ζακλίν ντε Ρομιγί «Οι μεγάλοι σοφιστές στην Αθήνα του Περικλή» (1994) και της «Κωμωδίας του Αριστοφάνη» του Κένεθ Ντόβερ (ΜΙΕΤ, 1997). Υπήρξε επί χρόνια αρθρογράφος του «Βήματος», ενώ σχόλιά του δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς σε περιοδικά («Αιολικά Γράμματα», «Το Δέντρο», «Νεοελληνική Παιδεία», «Φηγός», «Φιλολογική» κ.ά).