Η κατανόηση των κανόνων αποτελεί την απαρχή για την εφαρμογή τους.

Κάτι που φαίνεται πως δεν συμβαίνει στο ισπανικό ποδόσφαιρο, όπως αποδεικνύεται από την πρόσφατη γκρίνια των άσων της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μπαρτσελόνα.

Οι διαμαρτυρίες τους επικεντρώθηκαν στο γεγονός ότι οι διαιτητές αρνήθηκαν να συμβουλευτούν το VAR σε αμφισβητούμενες φάσεις.

Τον Αύγουστο ο επικεφαλής της Τεχνικής Επιτροπής Διαιτησίας του ισπανικού ποδοσφαίρου, ο Κάρλος Βελάσκο Καρμπάγιο, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου έχοντας ψυχανεμιστεί τα όσα θα ακολουθούσαν. Ελεγε τότε πως το VAR δεν θα τελειοποιήσει ποτέ το ποδόσφαιρο γιατί πίσω του κρύβονται άνθρωποι.

Σε όσους θέλουν ένα τέλειο άθλημα πρότεινε να του αλλάξουν τους κανόνες. Διευκρίνιζε δε πως το VAR δεν αποφασίζει για τίποτα, απλώς εντοπίζει τα λάθη και προσφέρει στον διαιτητή μια δεύτερη ευκαιρία για να δει την αμφισβητούμενη φάση. Με άλλα λόγια, ο διαιτητής που βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο παραμένει ο μόνος υπεύθυνος για τις αποφάσεις.

Η απόσταση μεταξύ Μαδρίτης και Αθήνας είναι περίπου 2.500 χιλιόμετρα. Η ποδοσφαιρική δυσπιστία των δύο χωρών απέχει ωστόσο μόλις μερικά εκατοστά.

Τα όσα διαδραματίζονται στη σκηνή του Μπερναμπέου, του Καμπ Νου και του Γουάντα Μετροπολιτάνο με τις αμφισβητούμενες φάσεις και τη χρήση του VAR θα διακτινιστούν σύντομα και στη χώρα μας.

Οσοι πιστεύουν πως η χρήση του VAR θα εξαλείψει τις αμφισβητούμενες φάσεις θα προσγειωθούν ανώμαλα στην πραγματικότητα. Σίγουρα θα τις μειώσει, σίγουρα θα αυξήσει την αξιοπιστία.

Η ουρά του διαβόλου θα συνεχίσει ωστόσο να κρύβεται σε σκοτεινές γωνιές και σε φάσεις που θα διχάζουν την Ελλάδα και φυσικά τους ίδιους τους διαιτητές. Και τότε ίσως αυξηθεί ακόμα περισσότερο η δυσπιστία αν κάποιοι κενόσοφοι που κοινολογούν αφήσουν αιχμές για την αξιοπιστία αυτών που βρίσκονται πίσω από τις κάμερες.

Για τον λόγο αυτόν όσοι τρέχουν το πρότζεκ «VAR στο ελληνικό ποδόσφαιρο» καλό θα ήταν να διαλύσουν από νωρίς το σύννεφο που θα μας ταξιδέψει στην ουτοπία η χρήση του βιντεοδιαιτητή.