Θα έχει πάντα σημασία πώς συστήνεται κανείς. Θα έχει πάντα σημασία και σε ποιον συστήνεται. Εντός συνόρων, ας πούμε, ο Νίκος Καρανίκας έχει συστηθεί ως πρωθυπουργικός σύμβουλος και σχολιαστής στα σόσιαλ μίντια σε ένα στυλ ήπιου πολακισμού. Σε διεθνές περιβάλλον όμως είναι ένας άλλος Νίκος Καρανίκας. Εκεί συστήνεται ως «συντονιστής του κυβερνητικού σχεδίου για τη φαρμακευτική κάνναβη». Τουλάχιστον έτσι συστήθηκε στην ανταποκρίτρια της εφημερίδας «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ», η οποία αφιέρωσε ένα εκτενές ρεπορτάζ γι’ αυτόν τον νέο κλάδο της βιομηχανίας που αναπτύσσεται στην Ελλάδα και τις πολλές επενδυτικές ευκαιρίες που προσφέρει. Αντίθετα από τον ήρωα του Ρόμπερτ Μούζιλ, ο Καρανίκας δεν είναι ένας άνθρωπος χωρίς ιδιότητες, αλλά με πολλές. Αν θα έπρεπε όμως να κρατήσει κανείς μια ιδιότητα, δεν είναι ούτε αυτή του ανθρώπου που έγινε σύμβουλος του Πρωθυπουργού με μοναδικό προσόν ότι ήταν φίλος του, ούτε του σχολιαστή που από καιρό σε καιρό επιδίδεται σε πολακικά παραληρήματα. Είναι η διεθνής του ιδιότητα. Είναι εκείνη του κυβερνητικού συντονιστή για τη βιομηχανία της κάνναβης, ακόμη και αν η βιομηχανική και η φαρμακευτική κάνναβη είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσει κανείς στα χέρια του Καρανίκα. Αρκεί να γράφει η καρτ βιζίτ ενός κυβερνητικού στελέχους «συντονιστής του κυβερνητικού σχεδίου για την κάνναβη».

Τον λόγο τον βρίσκει κανείς στο ρεπορτάζ της αμερικανικής εφημερίδας. Η Ελλάδα, λένε οι ειδικοί, θα μπορούσε να γίνει η «Καλιφόρνια της Ευρώπης» στην καλλιέργεια της κάνναβης. Θα ήταν ένα άλμα για μια χώρα όπου μία από τις αιτίες της κρίσης της είναι οι προκαταλήψεις της: η Κρίστα Παππά και ο Αργύρης Μουντζούρης, ένα ζευγάρι πιονιέρων στην καλλιέργεια της βιομηχανικής κάνναβης, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, άνοιξαν την πρώτη τους επιχείρηση εμπορίας προϊόντων κάνναβης το 2002 για να βρεθούν αντιμέτωποι με την ελληνική Δικαιοσύνη ως έμποροι ναρκωτικών. Η περιπέτεια, που όπως λένε τους στοίχισε οικονομικά και ψυχολογικά, κράτησε μία ολόκληρη δεκαετία. Ο Καρανίκας από αυτήν την άποψη είναι ένα είδος κυβερνητικού προστάτη της επιχειρηματικότητας. Μπορεί να μη χρειαζόταν σε κάποια άλλη χώρα. Χρειάζεται όμως στη χώρα του Καρανίκα.