Εξακολουθεί να ομιλεί από το βάθος του ψεύδους του. Για τον κ. Τσίπρα ο λόγος. Οπου και αν τοποθετηθεί δημόσια, στο βήμα της Βουλής, σε τηλεοπτική συνέντευξη ή αλλού, η φιλοσοφία της διαστροφής και της παραποίησης είναι ο οδηγός του.

Το ψεύδος δεν είναι απλώς μια άρνηση της αλήθειας, είναι μια προσήλωση στη θανάτωσή της.

Το ψεύδος ως συνειδητή πολιτική επιλογή θα συνοδεύει, φαίνεται, για πάντα τον κ. Τσίπρα ως ετέρα φύση του. Θα μπορούσε να το επεξεργαστεί ως περιοχή διδασκαλίας. Ετσι εκ του αντιθέτου θα μπορούσε να σταθεί δίπλα στην αλήθεια και να γίνει άθελά του υπερασπιστής της.

Τώρα που πλησιάζει το τέλος, σε κάθε απόπειρα ανακεφαλαίωσης, ο κ. Τσίπρας επίμονα θα παραποιεί και θα διαστρέφει.

Επιδιώξαμε τη συναίνεση, συζητήσαμε με τους αρχηγούς, είμαι ανοιχτός σε συζητήσεις, ήταν το πνεύμα της απάντησης του Πρωθυπουργού στην ειδησεογραφική παρατήρηση, στην πρόσφατη συνέντευξή του, ότι δεν εργάστηκε για τη συνεννόηση στο ζήτημα της συνθήκης των Πρεσπών. Και ενώ πρόκειται για πραγματικότητα, ποτέ δεν πρόταξε δηλαδή την ενημέρωση σχετικά και ποτέ δεν έκρινε αναγκαίο να ακούσει την αντιπολίτευση, με άνεση, με αυθάδεια αντίστοιχη, παραποιεί ισχυριζόμενος το αντίθετο.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ συνεννόησης και της σκηνοθεσίας συνεννόησης; Αυτός που δεν πιστεύει στη συνεννόηση εύκολα προσποιείται, εύκολα μιλάει και εργάζεται για τη σκηνοθεσία της. Αυτό που δεν υπάρχει μπορεί να παρουσιαστεί έτσι ως υπαρκτό.

Σε κάθε παράσταση ψεύδους του κ. Τσίπρα κρύβεται πάντα και ένας παροξυσμός. Αυτός που υπήρξε ως πολιτικός εκφραστής του «εμείς ή αυτοί» και υπηρέτησε σταθερά τον αυτάρεσκο διχασμό, αυτοπροβάλλεται σε μια συνέντευξη ως εργάτης της συνεννόησης. Ο άνθρωπος που τοποθέτησε τους αντιπάλους του στη θέση του προδότη αυτοθαυμάζεται στην οθόνη ως υπερασπιστής του δημοκρατικού διαλόγου.

Και καθώς τον ακούς να μιλάει για το «πατριωτικό συμφέρον» και άλλα σημαντικά που μοιάζει ευκαιριακά να οικειοποιείται, ενώ τα έχει συνειδητά στο εγγύς παρελθόν υπονομεύσει, αυθόρμητα λες: ακόμη και οι αλήθειες που λέει είναι και αυτές μια στιγμή του ψεύδους του.

Ο Λευτέρης Κουσούλης είναι επικοινωνιολόγος