Σήμερα ο μήνας έχει 11. Δεν έχει ούτε 9 ούτε και 13. Αλλά είναι μια μέρα τρελή, που καλώς εχόντων των πραγμάτων θα τη θυμόμαστε για καιρό. Και για διάφορους λόγους.

Εχουμε και λέμε λοιπόν:

n στις 10 συνεδριάζει η επιτροπή εξοπλιστικών προγραμμάτων της Βουλής, προκειμένου ο Καμμένος υπουργός, στην τελευταία του, απ’ ό,τι φαίνεται, πράξη ως υπουργός να επιχειρήσει να εξηγήσει στους βουλευτές της επιτροπής τα μυστήρια με τα αντισταθμιστικά των 230 εκατ. ευρώ που ήρθαν ουρανοκατέβατα στη Βουλή, την ώρα που εκείνος έκοβε βόλτες στο Ομάν και, κατά τα φαινόμενα, στην Αθήνα ο ΣΥΡΙΖΑ του έσκαβε τον λάκκο

– θα κουβαλάει μαζί του και την ΕΑΒ να στηρίξει την αναγκαιότητα των εξοπλιστικών, ως μόνη ευκαιρία να διασωθεί η εταιρεία

– και φυσικά θα υποστηρίξει με νύχια και με δόντια τα αντισταθμιστικά, παρότι με την επίμονη καταγγελία των οποίων το 2011-2014 και την απαίτηση για την κατάργησή τους έκανε καριέρα και έγινε νοματαίος και υπουργός μεγάλος και τρανός

– αμέσως μετά τη σεμνή τελετή στην επιτροπή εξοπλιστικών προγραμμάτων της Βουλής και αφού εγκριθεί η (ν)τροπολογία για τα αντισταθμιστικά ο Καμμένος πρόεδρος θα συγκαλέσει την «τρεις κι ο κούκος» Κοινοβουλευτική του Ομάδα να ανακοινώσει τις αποφάσεις του… «φεύγω, κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω, φεύγω»…

– κι έπειτα, εκεί κατά νωρίς το απόγευμα, τρεις, τέσσερις, θα συναντηθεί με τον Τσίπρα, να επισφραγίσουν το διαζύγιο μιας πολυτάραχης σχέσης που έκανε τον έναν πρωθυπουργό και τον άλλο παράγοντα της χώρας και της πολιτικής ζωής…

Τζάμπα διαζύγιο;

Ολα δείχνουν ότι ο Καμμένος πρόεδρος θα αποχωρήσει μαζί με τους (όσους τέλος πάντων έχουν απομείνει) δικούς του από την κυβέρνηση, αλλά θα επισυμβεί στο τέλος; Χαιρέτησε, σου λέει, και τους αρχηγούς των τριών Οπλων των Ενόπλων Δυνάμεων χθες και τους είπε ότι είναι η τελευταία φορά που τους βλέπει – ωραία πράγματα, κιμπάρικα.

Κρατώ την επιφύλαξη διότι την ώρα που θα συναντιέται με τον Τσίπρα, ο από πάνω γείτονας, ο Ζόραν Ζάεφ, θα έχει κάτι αγγούρια νααααα, μετά συγχωρήσεως, να φέρει βόλτα. Εκεί που τα είχε όλα «κουμπωμένα», τώρα δεν έχει πλειοψηφία, και προσέξτε να δείτε τι κινδυνεύει να πάθει ο Καμμένος (δακρύζω και στη σκέψη…):

n ενώ είχε ποντάρει τα ρέστα του ότι η συμφωνία δεν θα περάσει από τα Σκόπια, και άρα ουδείς λόγος υφίσταται για τον ίδιο να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, να εξαναγκαστεί από τη φορά των γεγονότων να αποχωρήσει, χωρίς να έχει περάσει η συμφωνία στα Σκόπια.

Απίθανο; Οχι και τόσο. Για σκεφτείτε το…

Ο Κλείτος και ο εταίρος

Εγινε στη Βουλή προχθές κατά τη συζήτηση της (ν)τροπολογίας για τα αντισταθμιστικά, αλλά δυστυχώς πέρασε στα κουφά. Δεν γνώρισε τη δημοσιότητα που θα έπρεπε. Αναφέρομαι στη στιγμή που ο Κώστας Τασούλας, ο (συμ)πατριώτης μου εξ Ιωαννίνων ορμώμενος, παίρνοντας αφορμή από ένα συνάχι που ταλαιπωρεί τον Καμμένο εμφανώς (βήχει, βαριανασαίνει κ.λπ.), αρχίζει και απαγγέλλει… Καβάφη! Και όχι όποιο κι όποιο ποίημα, αλλά ένα όχι και τόσο γνωστό, υπό τον τίτλο «Η αρρώστια του Κλείτου». Και εμένα μου διέφευγε, το αναζήτησα και μεταφέρω κάποιους από τους στίχους που έχει γράψει ο εμβληματικός Αλεξανδρινός:

«Ο Κλείτος, ένα συμπαθητικό

παιδί, περίπου είκοσι τριώ ετών –

με αρίστην αγωγή, με σπάνια ελληνομάθεια –

είν’ άρρωστος βαρειά. Τον ηύρε ο πυρετός

που φέτος θέρισε στην Aλεξάνδρεια.

Τον ηύρε ο πυρετός εξαντλημένο κιόλας ηθικώς

απ’ τον καϋμό που ο εταίρος του, ένας νέος ηθοποιός,

έπαυσε να τον αγαπά και να τον θέλει»!..

Οι ποιητές τα έχουν πει όλα, πόσες φορές πρέπει να το επαναλάβω για να γίνει κατανοητό;

Γλύφει εκεί που έφτυνε

Δόξη και τιμή υποδεχτήκαμε χθες στην Αθήνα την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρο Αλέξη που χαλί έγινε, ένα πράμα, να περπατήσει πάνω του η καγκελάριος για να μη λερώσει το στρωτό παπουτσάκι της – τέτοια ωραία. Και την Αθήνα την έπνιξαν στα δακρυγόνα και τα χημικά, προς τιμήν της, ίνα τηρηθεί το έθιμο που τη θέλει να ανάβουν φωτιές άμα τη εμφανίσει της…

Κατά τα λοιπά, και Πειραιά την πήγε ο πρόεδρος Αλέξης, και τα χαμόγελα περίσσεψαν – ιδανικές εικόνες μιας εποχής που δεν έχει καμία, μα καμία σχέση με το παρελθόν. Εκείνο το παρελθόν κατά το οποίο ο πρόεδρος Αλέξης έκανε τον αριστερό επαναστάτη και «πυροβολούσε» ανεξέλεγκτα όποιους προσκυνημένους, «γερμανοτσολιάδες», «τσολάκογλου» κ.λπ. εξωνημένους βρίσκονταν μπροστά του…

Από εκείνη την ηρωική εποχή, που προφανώς εκείνος δεν θέλει να θυμάται, αλλά εμείς δεν ξεχνάμε γιατί τα ζήσαμε, όπως ζήσαμε και τον λαϊκισμό του, τον αδιανόητο, εντόπισα άρθρο του, στο ΦΕΚ «ΕφΣυν», του Απριλίου του 2014, υπό τον τίτλο «Ή με τη Μέρκελ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ». Αυτός που τώρα είναι σαφώς με τη Μέρκελ, και η Μέρκελ μέχρι και γιο της θα μπορούσε να τον δει, έγραφε μεταξύ διαφόρων απίθανων άλλων τότε (Απρίλιο του 2014, λέμε):

«Οποιος πιστεύει ότι η καγκελάριος έχει κάνει ορθές επιλογές κατά τη διάρκεια της κρίσης μπορεί να ψηφίσει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου. Οποιος πιστεύει ότι αυτή η πολιτική είναι καταστροφική θα συνταχθεί με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Οποιος θεωρεί ότι μπορεί να συνεχιστεί αυτή η πολιτική απάτη των στημένων εξόδων στις αγορές μπορεί να στηρίξει τον κ. Σαμαρά και τους προστάτες του. Οι υπόλοιποι έχουν μόνο μία επιλογή που είναι πραγματικά αντισυστημική και ριζοσπαστική. ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη».

Ταύτα έγραφε, με τη γνωστή ενάργεια που τον διακρίνει ο Πρωθυπουργός μας Τσίπρας, τον καιρό που υποδυόταν (γιατί υποδυόταν…) τον αριστερό.

Ο άνθρωπος που θα περάσει στην Ιστορία ως εκείνος που έγλειφε καλύτερα παντός άλλου, προηγούμενου και επόμενου, εκεί που άλλοτε έφτυνε…

Στο ψυγείο

Πρώτα ήταν μια κλινική στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας. Μετά οι καταγγελίες για την έλλειψη θέρμανσης ξεφύτρωναν η μία μετά την άλλη σαν τα μανιτάρια τον χειμώνα: στα νοσοκομεία παγώνουν οι άνθρωποι, γιατί δεν υπάρχει πετρέλαιο να ζεσταθούν. Τέτοιες μέρες δε που η μια κακοκαιρία διαδέχεται την άλλη με ρυθμό μία ανά δύο ημέρες. Τα τελευταία νέα είναι ότι στα δημόσια νοσοκομεία στην Αρτα και στην Κω επικρατούν «πολικές θερμοκρασίες», κάτι σε Σιβηρία.

Ναι, αλλά ο «πολλά βαρύς και όχι» υπουργός Πολάκης δίνει τη μάχη του Facebook κατά του Αδωνη, του Μητσοτάκη, της Δεξιάς, της Ακροδεξιάς, του ΚΙΝΑΛ, της Φώφης, των δημοσιογράφων, των μέσων ενημέρωσης, της διαπλοκής, του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Για το ΚΕΕΛΠΝΟ και τη Novartis κ.λπ., κ.λπ. Να μην τα θέλουν όλα δικά τους ασθενείς και εργαζόμενοι. Ενταξει;

ΥΓ: Ο πρόεδρος Τσίπρας που είναι καθ’ ολοκληρίαν υπεύθυνος για το «φαινόμενο» Πολάκης ενημερώνεται γι’ αυτά ή του τα κρύβουν;