Η Ελλη Παπαεμμανουήλ είναι επίκουρη καθηγήτρια στο κέντρο καρκίνου Μemorial Sloan Kettering Cancer Center της Νέας Υόρκης. Η βιολόγος – γενετίστρια είναι επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που ανακάλυψε το γονίδιο το οποίο προκαλεί την παιδική λευχαιμία και συντονίζει κέντρα σε 30 χώρες για τη συλλογή και εξέταση χιλιάδων δειγμάτων σχετικά με τη λευχαιμία. Ηρθε στην επικαιρότητα με αφορμή ένα διαδικτυακό ποστ για τα ριάλιτι της αέναης ενασχόλησης με το τίποτα. Να, που τελικά φάνηκαν κάπου χρήσιμα.

Η συνήθεια ξεκίνησε τον 19ο αιώνα με τους τυφώνες που χτυπούσαν την Καραϊβική, να ονομάζονται βάσει του αγίου που γιόρταζε εκείνη την ημέρα. Στη δεκαετία του ’40 επέλεξαν να τους δίνουν γυναικεία ονόματα υπό την επίδραση του βιβλίου «Καταιγίδα» του Τζορτζ Στιούαρτ, κάτι που διήρκεσε μέχρι το 1979. Εμείς μπήκαμε στον χορό μόλις πριν από δύο χρόνια, με την Αριάδνη και έκτοτε πάμε αλφαβητικά. Ο Κώστας Λαγουβάρδος, διευθυντής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, βαφτίζει καταιγίδες. Η Υπατία μόλις πέρασε. Εν αναμονή του Φ…

Το 106ο Συνέδριο Ινδών Επιστημόνων μόλις ολοκληρώθηκε. Ενας πρόεδρος πανεπιστημίου υποστήριξε ότι τα παλιά ινδουιστικά κείμενα περιέχουν αποδείξεις ότι η έρευνα για τα βλαστοκύτταρα ξεκίνησε στην Ινδία πριν από χιλιάδες χρόνια. Και επιστήμονες από το Ταμίλ Ναντού ήταν κατηγορηματικοί: ο Νεύτων και ο Αϊνστάιν ήταν λάθος και τα βαρυτικά κύματα θα πρέπει να πάρουν το όνομα του πρωθυπουργού της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι. Κάπως καλά το είχε πει ο Αλμπερτ Αϊνστάιν για το άπειρο της βλακείας.

Οταν πήγαινε σχολείο, κέρδισε βραβείο σε επιστημονικό διαγωνισμό. Το έπαθλο ήταν να πάρει ένας μικρός αστεροειδής το όνομά της: 23238 Οκάζιο – Κορτέζ. Πριν από λίγες ημέρες η 29χρονη Αλεξάντρα Οκάζιο-Κορτέζ έγινε η νεότερη βουλευτής στην ιστορία του αμερικανικού Κογκρέσου. Αριστερή, μαχητική, με ιδέες και χιούμορ. Μπορεί αυτή η γενιά των νέων Αμερικανών να κάνει τη διαφορά; «Θα δούμε», λέει. «Το μεγαλείο προορίζεται για εκείνους που παλεύουν». Ξεκίνησε από αστεροειδής. Και έγινε αστέρι των Δημοκρατικών.

Λιάζονται σε καρέκλες καφενείων και αφήνουν για εκείνες παντού τροφή και νερό. Οταν ο καιρός είναι βαρύς, αυτοσχέδια σπιτάκια στήνονται σε όλη την Κωνσταντινούπολη για τις γάτες. Είναι μια πόλη ερωτευμένη με αυτές. Είναι αυτό που ενώνει πολίτες που διαφωνούν για όλα τα άλλα. Το συγκινητικό ντοκιμαντέρ «Κεντί» περιγράφει αυτό ακριβώς. Μια αρχαία και σύγχρονη πόλη μέσα από τα μάτια των γατών. Οπως έλεγε ο Αλμπερτ Σβάιτσερ: «Υπάρχουν δύο τρόποι να ξεφεύγεις από τη μιζέρια της ζωής: η μουσική και οι γάτες».

Τι πρέπει να λέμε στους ανθρώπους; ρώτησαν τη γαλλίδα συγγραφέα Μαργκερίτ Γιουρσενάρ. «Την αλήθεια για όλα τα θέματα. Από τον δημοσιογράφο που αμείβεται για να μεταδίδει την επικαιρότητα έως τον φιλόσοφο που πασχίζει να καταστήσει τις λέξεις αγωγούς μιας αφηρημένης αλήθειας». Πώς πρέπει να μιλάμε στους ανθρώπους; «Απλά, ξεκάθαρα, χωρίς κανενός είδους επιτηδευμένη εκλαΐκευση, χωρίς παραχωρήσεις προς τη μόδα του σήμερα που θα φαντάζει γελοία αύριο». Ευχαριστούμε, Μαργκερίτ. Και τώρα ας αναλογιστούμε τι μας λένε. Και πώς…