Στη φωτογραφία που ανέβασε στο Τwitter η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ κάθεται σε μια μπάλα και χαμογελαστός εξηγεί με κινήσεις των χεριών στους Ράσφορντ, Λίνγκαρντ και Μαρσιάλ τα μυστικά του καλού επιθετικού. Σε μια δεύτερη φωτογραφία ο Ρομέλου Λουκάκου γελά δείχνοντας ευτυχισμένος, ενώ το ίδιο κάνουν σε άλλα ενσταντανέ ο Ράσφορντ, ο Μάτιτς, ο Σέρχιο Ρομέρο.

Με την άφιξη του Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ στο Ολντ Τράφορντ ήρθε και το χαμόγελο, το οποίο ακολούθησαν εντυπωσιακά αποτελέσματα και ακόμα πιο εντυπωσιακές εμφανίσεις από «τελειωμένους» παίκτες επί εποχής Μουρίνιο.

Μήπως τελικά το χαμόγελο ήταν αυτό που έλειπε από τους Κόκκινους Διαβόλους για να αλλάξει η ψυχολογία τους;

Πέντε παιχνίδια, με Κάρντιφ, Χάντερσφιλντ, Μπόρνμουθ, Νιούκαστλ και Ρέντινγκ (για το Κύπελλο), πέντε νίκες με τέρματα 16-3. Μόνο ο θρύλος της ομάδας, Ματ Μπάσμπι, είχε καταφέρει να οδηγήσει τη Γιουνάιτεντ σε πέντε σερί νίκες στα πρώτα παιχνίδια του, πριν από 72 χρόνια.

Ο Πογκμπά επανήλθε βασικός και βρίσκει δίχτυα, ο Λουκάκου το ίδιο, ο Λίντελοφ από μια μετριότητα έγινε παίκτης παγκόσμιας κλάσης, ο Ράσφορντ συγκρίνεται με τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Από τη μια στιγμή στην άλλη η Γιουνάιτεντ άρχισε να παίζει επιθετικά με ποδόσφαιρο κατοχής μπάλας.

Στο ντεμπούτο του Σόλσκιερ εναντίον της Κάρντιφ η Γιουνάιτεντ είχε 74% κατοχή της μπάλας και 13 τελικές προσπάθειες. Με τη Χάντερσφιλντ είχε 68%, με την Μπόρνμουθ 66% και με τη Νιούκαστλ 72%.

Πλεονεκτήματα

Ο Σόλσκιερ δεν είναι ποδοσφαιρική διάνοια στην προπονητική. Τουλάχιστον μέχρι τώρα. Το πέρασμά του από την Κάρντιφ ήταν αποτυχημένο και οι περγαμηνές του περιορίζονται στον πάγκο της Μόλντε, της ομάδας την οποία υπηρέτησε και ως παίκτης πριν μετακομίσει στο Ολντ Τράφορντ το 1996. Σε σχέση με τον διάσημο προκάτοχό του, τον Ζοζέ Μουρίνιο, έχει τρία μεγάλα πλεονεκτήματα τα οποία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και στην απόφαση του αντιπροέδρου Εντ Γούντγουορντ να του προσφέρει έστω και μέχρι το τέλος της σεζόν τη θέση του προπονητή. Το πρώτο είναι η ενδεκαετής παρουσία του στο Ολντ Τράφορντ ως ποδοσφαιριστή. Γνωρίζει ανθρώπους, συνήθειες, το mentality της ομάδας.

Το δεύτερο είναι η συνεργασία του με τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον. Εχει διδαχθεί από τον Σκωτσέζο τον τρόπο διαχείρισης μιας ομάδας όπως είναι η Γιουνάιτεντ, αλλά και πώς πρέπει να αγωνίζεται.

Το τρίτο πλεονέκτημα του Σόλσκιερ είναι ότι πέρασε ως προπονητής από την ακαδημία της ομάδας. Εκεί είχε παίκτη τον Πολ Πογκμπά για τον οποίον σε ανύποπτη στιγμή δήλωσε το περασμένο καλοκαίρι πως αν είχε αυτός τα ηνία της ομάδας θα την έχτιζε γύρω από τον γάλλο μέσο.

Η αλλαγή προπονητή σχεδόν πάντοτε λειτουργεί ως ελατήριο όταν το απελευθερώνεις. Στην περίπτωση του Σόλσκιερ το ελατήριο έχει επιμηκυνθεί περισσότερο απ’ όσο φανταζόταν ακόμα και ο Γούντγουορντ. Είναι γραμμένο στη μοίρα αυτού του χαμογελαστού Νορβηγού, ο οποίος τον επόμενο μήνα θα κλείσει τα 46 του χρόνια, να προσφέρει πάντοτε περισσότερα από τις προσδοκίες που έχουν οι άλλοι απ’ αυτόν.

Το γκολ του στις καθυστερήσεις του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ το 1999 εναντίον της Μπάγερν χάρισε το τρόπαιο στη Γιουνάιτεντ. Πολλά από τα 91 γκολ που πέτυχε ως αναπληρωματικός της ομάδας ήταν επίσης καθοριστικά.

Το baby face που διατηρεί ακόμα παρά τις άσπρες τούφες των μαλλιών του, σε συνδυασμό με την αποτελεσματικότητά του στην αντίπαλη περιοχή, του είχαν χαρίσει το προσωνύμιο «Δολοφόνος με το παιδικό πρόσωπο».

Πάντοτε χαμογελαστός, αλλά ποτέ φοβισμένος, εκτελούσε με τον καλύτερο τρόπο τις αποστολές που του ανέθετε ο Φέργκιουσον. Τα 11 χρόνια παρουσίας του στο Ολντ Τράφορντ μαρτυρούν την εμπιστοσύνη που έδειχνε στο πρόσωπό του ο Σκωτσέζος.

Η συμφωνία που έχει κάνει ο Σόλσκιερ με τον Γούντγουορντ προβλέπει παραμονή του Νορβηγού στον πάγκο της Γιουνάιτεντ μέχρι το καλοκαίρι, έως ότου βρεθεί μόνιμος αντικαταστάτης του Μουρίνιο, που πιθανόν να είναι ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο. Ο γραφειοκράτης Γούντγουορντ δεν γνωρίζει φυσικά την ψυχοσύνθεση του ανθρώπου με τον οποίον έχει σφίξει τα χέρια. Ο Σόλσκιερ δεν είναι Μέσι ή Ρονάλντο, διαθέτει όμως την ίδια ψυχολογία νικητή με αυτούς και πρόσφατα δήλωσε πως θα ήθελε από προσωρινός να γίνει μόνιμος προπονητής της Γιουνάιτεντ. Οπως επιθυμούν και πολλοί παίκτες του.

Η αυριανή αναμέτρηση της Γιουνάιτεντ με την Τότεναμ στο Γουέμπλεϊ είναι κομβικής σημασίας για τον Νορβηγό. Καταρχήν θα αποτελέσει το πρώτο ουσιαστικά δύσκολο τεστ από την ημέρα που ανέλαβε καθήκοντα προπονητή της Γιουνάιτεντ, αλλά ταυτόχρονα θα του δώσει την ευκαιρία να αναμετρηθεί με τον Ποτσετίνο για να αποδείξει την αξία του απέναντι στον διεκδικητή της θέσης του. Πιθανή νίκη της Γιουνάιτεντ θα έχει επίσης ιστορική αξία, καθώς ο Σόλσκιερ θα σπάσει το ρεκόρ του Μπάσμπι και θα γίνει ο πρώτος προπονητής στην ιστορία της ομάδας που θα έχει ξεκινήσει την καριέρα του στον πάγκο της με έξι σερί νίκες.

Ο Νορβηγός δηλώνει πως τα ρεκόρ ίσως να τον ενδιαφέρουν όταν γεράσει και θα τα αναπολεί, όχι όμως τώρα.

Επιστροφή στις ρίζες

Η προετοιμασία της Γιουνάιτεντ για το μεγάλο παιχνίδι έγινε στο Ντουμπάι. Το ταξίδι είχε προετοιμαστεί πριν από την άφιξη του Σόλσκιερ, αλλά ο Νορβηγός δεν είχε αντίρρηση να πραγματοποιηθεί γιατί του δόθηκε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωριστεί περισσότερο με τους παίκτες του, με τους οποίους έχει συνεχώς κατ’ ιδίαν συζητήσεις.

«Μου μιλάει συνεχώς και μου αρέσει. Με διδάσκει πολλά. Πώς να κινούμαι και άλλα τέτοια, το σημαντικότερο όμως είναι ότι γνωρίζει τι είδους επιθετικός είμαι. Μου ανέλυσε πλήρως το παιχνίδι μου και με εντυπωσίασε με τις γνώσεις του. Η δουλειά που έχουμε κάνει τις τελευταίες εβδομάδες είναι καλή. Ηταν ψυχρός μπροστά στην αντίπαλη εστία και αυτό μου αρέσει πολύ», δήλωσε μεταξύ άλλων ο Λουκάκου, ο οποίος έχει πετύχει ήδη τρία γκολ υπό τις οδηγίες του Σόλσκιερ.

Στόχος του Νορβηγού δεν είναι η κατάκτηση της τέταρτης θέσης που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά να επιστρέψει η Γιουνάιτεντ στις ρίζες της, το επιθετικό παιχνίδι. Πιστεύει πως αν το καταφέρει τότε θα έρθει και η τέταρτη θέση, που παρεμπιπτόντως αντιστοιχεί με μπόνους δύο εκατ. στερλινών σύμφωνα με το συμβόλαιό του.