Οταν σκέφτεστε παλαιότερους προέδρους των ΗΠΑ, ποια είναι η πρώτη εικόνα που σας έρχεται στο μυαλό; Ισως του Τζον Κένεντι ως πατέρα να παίζει με τα παιδιά του στο Οβάλ Γραφείο. Ισως του Ρίτσαρντ Νίξον, άκαμπτου αλλά χαμογελαστού, να ποζάρει κρατώντας από το χέρι τον Ελβις Πρίσλεϊ μέσα στο ίδιο γραφείο. Στην περίπτωση του Μπαράκ Ομπάμα, ίσως εκείνη τη φωτογραφία όπου παρατηρεί με ένταση, μαζί με συνεργάτες του, σε ζωντανή μετάδοση, την επιχείρηση για τον Οσάμα μπιν Λάντεν ή εκείνη όπου κυλιέται στο πάτωμα του γραφείου του με το μωρό μιας εργαζομένης στον Λευκό Οίκο. Οι επίσημοι φωτογράφοι του Λευκού Οίκου, εκείνοι που διαμορφώνουν καρέ καρέ τον τρόπο με τον οποίο θα μείνει οπτικά στη μνήμη του έθνους κάθε πρόεδρος, γράφουν με τον φακό τους και το δικό τους βλέμμα ένα κομμάτι της αμερικανικής Ιστορίας.

Πριν από την προεδρία Κένεντι το 1961, δεν υπήρχε επίσημος φωτογράφος του Λευκού Οίκου – διάφοροι φωτογράφοι που ανήκαν στις ένοπλες δυνάμεις κατέγραφαν εκδηλώσεις, όπως επίσημα δείπνα και επισκέψεις στο εξωτερικό. Οπως παρατηρεί ο δημοσιογράφος Κένεθ Γουόλς στο βιβλίο του «Απόλυτοι γνώστες: οι φωτογράφοι του Λευκού Οίκου και πώς διαμόρφωσαν την Ιστορία», ο Κένεντι ήταν ο πρώτος που «κατανόησε τη σημασία της εικόνας» και επέλεξε τον Σέσιλ Στόουτον, που ανήκε στις ένοπλες δυνάμεις, να καταγράψει την προεδρία του.

Μέσω της πρόσβασής του στην καθημερινότητα του Κένεντι, ο Στόουτον πρόσφερε στο αμερικανικό αλλά και το διεθνές κοινό την πρώτη εις βάθος γνωριμία με τη ζωή ενός εν ενεργεία προέδρου. Ομως ο Κένεντι επέλεγε αυστηρά τις στιγμές που θα φωτογραφιζόταν και είχε απόλυτο έλεγχο για το ποιες φωτογραφίες θα δημοσιοποιούνταν. «Οι Κένεντι επέβαλαν περιορισμούς για να προστατεύσουν την εικόνα τους και να δείχνουν ένα κομψό και χαριτωμένο ζευγάρι» παρατηρεί ο Γουόλς. Για παράδειγμα, όταν ο Κένεντι έμπαινε στην πισίνα, ο Στόουτον μπορούσε να τον φωτογραφίσει μόνο όταν το νερό είχε φθάσει στον λαιμό του, ώστε να μην αποκαλυφθεί το στήριγμα που είχε στην πλάτη του. Η εικόνα που ήθελε να προβάλει ο Κένεντι ήταν νιότη, λάμψη και μια χαρούμενη Πρώτη Οικογένεια, ώστε να συμβάλει στη μυθολογία του Κάμελοτ. Μία από τις ιστορικές φωτογραφίες του Στόουτον ήταν λίγο μετά τη δολοφονία του Κένεντι στις 22 Νοεμβρίου 1963, με τον αντιπρόεδρο Λίντον Τζόνσον να ορκίζεται πρόεδρος μέσα στο Air Force One και δίπλα του την Τζάκι Κένεντι να φορά ακόμα το ματωμένο από τα αίματα του συζύγου της ταγέρ. Μια εικόνα που έλεγε στους Αμερικανούς πως η μεταβίβαση της εξουσίας έγινε ήρεμα εν μέσω της τραγωδίας.

Ο Τζόνσον επέτρεψε στον δικό του φωτογράφο, τον Γιοΐτσι Οκαμότο, μεγαλύτερη πρόσβαση: τον κατέγραψε να παίζει με τον σκύλο του, να αναρρώνει από εγχείρηση στο κρεβάτι του με ορό, να γελά με συνεργάτες του στο Οβάλ Γραφείο. «Το πρότυπό μου ήταν ο Οκαμότο και η απεριόριστη πρόσβαση που είχε» λέει ο Πιτ Σόουζα, επίσημος φωτογράφος του Μπαράκ Ομπάμα, που κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες από τις δύο θητείες του Δημοκρατικού προέδρου – δύο εκατομμύρια φωτογραφίες. Περιγράφει τον Ομπάμα ως «κάποιον που κατανόησε την αξία των οπτικών ιστορικών αρχείων της κυβέρνησής του». Μιλώντας στο περιοδικό «Artsy», ο Σόουζα εκμυστηρεύθηκε ότι «είδα τον ρόλο μου ως κάποιου που προσπαθεί να δημιουργήσει ένα αρχείο φωτογραφιών που θα περάσουν στην Ιστορία. Αυτό είχα συνέχεια στο μυαλό μου. Τίποτε άλλο δεν με ένοιαζε τόσο πολύ. Εκτελούσα ανά πάσα στιγμή μια υπηρεσία για το μέλλον». Εν αντιθέσει με την περίπτωση του Κένεντι, ο Σόουζα ήταν εκείνος που αποφάσιζε ποιες φωτογραφίες θα δημοσιοποιηθούν, εκτός αν περιείχαν ευαίσθητο υλικό.

Ο Μπομπ ΜακΝίλι ήταν ο επίσημος φωτογράφος του Κλίντον, είχε μεγάλη πρόσβαση στις καθημερινές εκδηλώσεις, όμως έμεινε στην Ιστορία διότι είχε πάρει την περίφημη φωτογραφία του προέδρου να αγκαλιάζει τη Μόνικα Λιουίνσκι. Η Σίλα Κρέγκχεντ, επίσημη φωτογράφος του προέδρου Τραμπ, προσεγγίζει εντελώς διαφορετικά τον ρόλο της, καθώς ο Τραμπ θέλει να δείχνει «προεδρικός» ανά πάσα στιγμή.