Οποιος παρακολουθεί επισταμένως τα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος και δεν εθελοτυφλεί, σε ένα πράγμα θα συμφωνήσει. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός είναι οι δύο πλέον ικανές ομάδες στη δημιουργία ευκαιριών. Τα σύνολα που αποδίδουν ωραίο ποδόσφαιρο ή σωστότερα, αυτά που θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο με βάση τις σύγχρονες προδιαγραφές και απαιτήσεις.
Από τη μία έχουμε τον Πέδρο Μαρτίνς. Τον τεχνικό που ήταν βέβαιος πριν από το ματς στη Λιβαδειά ότι ο Ολυμπιακός θα επέστρεφε σε νορμάλ ρυθμούς, άρα θα άφηνε την όχι γεμάτη εμφάνιση στην Ξάνθη και θα συνέχιζε από κει που σταμάτησε πριν από τη διακοπή της διοργάνωσης. Είχε δίκιο βουνό. Γνωρίζει την ομάδα του, διαπιστώνει με χαρά ότι ο Ομάρ διανύει ένα από τα καλύτερα φεγγάρια της καριέρας του, ο Μπουχαλάκης είναι αξιόπιστος στον άξονα και ο Φορτούνης παραμένει αυτός που πρέπει να είναι: ο… Φορτούνης. Τόσο απλά. Δεν σκότωσε κάποιο θηρίο ο Ολυμπιακός, αλλά στον αντίποδα μύριες φορές έχουμε δει ομάδες να παρασύρονται από την αδύναμη αντίπαλη ενδεκάδα και να κάνουν… μνημονιακές εμφανίσεις.
Οσον αφορά τον Παναθηναϊκό, του αξίζουν εύσημα κι ας έφερε 2-2 με την Ξάνθη στο ΟΑΚΑ. Μια ομάδα που συνεχίζει να χτίζεται και να μεγαλώνει, μέρα με την ημέρα, αγωνιστική με την αγωνιστική, δεν θεωρείται μικρό πράγμα που ανέτρεψε το σε βάρος της σκορ. Παραλίγο να πάρει και το τρίποντο. Για… μισή φάση δεν το έκανε. Κι όμως, έφτιαξε καταστάσεις, απείλησε, δεν πανικοβλήθηκε, είχε το δοκάρι της σεζόν και γενικά επιχείρησε παίζοντας ποδόσφαιρο να φτάσει στη νίκη. Και πάνω απ’ όλα σημείωσε ξανά γκολ για να επιβεβαιώσει ότι παράγει πολλές φάσεις. Τι έλειψε στον Παναθηναϊκό; Οι λεπτομέρειες. Μια θα μπορούσε να είναι η αλλαγή του Δώνη με τον Μακέντα, καθόσον όταν βγάζεις τον κεντρικό σου κυνηγό έστω και στο τελευταίο πεντάλεπτο, λες και δίνεις σήμα οπισθοχώρησης στο τιμ. Παραμένει ένα σαιξπηρικό ερώτημα το αν πρέπει ή όχι να γίνεται αλλαγή ένας παίκτης υψηλόσωμος. Δεύτερον, ορισμένες αποφάσεις του ρέφερι Ευαγγέλου, ένα πέναλτι που θα μπορούσε να δοθεί στον ΠΑΟ, αλλά σίγουρα όχι η φάση με το υπέρ της Ξάνθης πέναλτι που είναι κατέβασμα ποδοσφαιριστή. Και τρίτον, σίγουρα θα δικαιούταν κάποιος να μιλά ώρες για την αδυναμία του Τριφυλλιού να μετουσιώσει τις ευκαιρίες σε γκολ μετά το 2-1 με το οποίο προηγούνταν. Ο (άγραφος) νόμος αμείλικτος. Αλλά μόνο έτσι θα μεγαλώσουν και θα ωριμάσουν οι πιτσιρικάδες του Παναθηναϊκού. Δίνοντας μάχες με έντονη πίεση και ανταγωνισμό, χάνοντας βαθμούς και «κλαίγοντας» για μια νίκη που πέταξε. Μέχρι να γίνουν άνδρες. Και στο ποδόσφαιρο, οι άνδρες δεν θα κλαίνε! Απλά θα νικάνε.