Καλά όλα αυτά που συμβαίνουν, με τους «πρόθυμους» βουλευτές των μικρών κομμάτων που πάνε κι έρχονται ως πολύφερνες νύφες, αλλά εκλογές πότε θα γίνουν; Δεν έχω βρει άνθρωπο χθες όλη μέρα που τριγυρνούσα στο κέντρο που να μη ρωτούσε αυτό ακριβώς: πότε θα γίνουν εκλογές. Βέβαιοι ότι ο Τσίπρας θα κερδίσει και τη μάχη για την ψήφο εμπιστοσύνης και για τη συμφωνία των Πρεσπών, οι άνθρωποι ζητούν να μάθουν πότε – επιτέλους – θα γίνουν εκλογές, να απαλλαγεί η χώρα από αυτή τη μίζερη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.

Πότε θα γίνουν εκλογές λοιπόν; Οι δύο (συν)εταίροι στην εξουσία θα ήθελαν, και είναι αλήθεια αυτό, να εξαντλήσουν μέχρι και την τελευταία ημέρα της διακυβέρνησης. Οκτώβρη, τέλη. Το βασικό ερώτημα είναι αν θα τα καταφέρουν. Γνώμη μου είναι πως όχι. Αλλά γιατί να θέλουν να παραμείνουν στην εξουσία ώς την τελευταία ημέρα, παρά το γεγονός ότι όλοι καταλαβαίνουν ότι η εξίσωση δεν βγαίνει;

Πολύ απλά διότι ο πρόεδρος Τσίπρας πρωτίστως, και ο άλλος δευτερευόντως, προσπαθούν να περιορίσουν τον χρόνο διακυβέρνησης της επόμενης κυβέρνησης, του Κυριάκου δηλαδή. Το σενάριο ονομάζεται «δεξιά παρένθεση», και σε χοντρές γραμμές αναφέρει ότι εκλέγεται ο Κυριάκος πρωθυπουργός, έχει στη διάθεσή του τρεις – τέσσερις μήνες να κυβερνήσει, δεν προλαβαίνει, δεν προλαβαίνει να κάνει τίποτε, και ο Τσίπρας με αφορμή την προεδρική εκλογή, στις αρχές του 2020, τον ρίχνει. Η χώρα οδηγείται σε νέες εκλογές, με απλή αναλογική, και ο Τσίπρας επανέρχεται στην κυβέρνηση με τη στήριξη μικρότερων κομμάτων…

Ξανά σε κάλπες

Μια φορά που το είχα αναφέρει αυτό σε ένα κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ ως πιθανότητα μου είχε απαντήσει και «Ποιος σας είπε ότι δεν έχουμε λύση για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η οποία θα ακυρώσει αυτό το σενάριο;». Ρώτησα. Φυσικά δεν μου είπε. Αλλά βάζω εγώ τώρα με το μυαλό μου. Πες ότι ο Κυριάκος προτείνει τον Προκόπη Παυλόπουλο για δεύτερη θητεία ως είθισται. Θα τον ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Οχι, απαντώ μόνος μου. Θα κάνει μία σκληρή δήλωση ο Τσίπρας ότι δεν ψηφίζει γιατί πρέπει αυτή η κυβέρνηση (της ΝουΔου), η οποία ακολουθεί μια καταστροφική πολιτική, να φύγει από την εξουσία, θα μπλοκάρει την εκλογή και θα πάμε σε εκλογές, με δέσμευση Τσίπρα ότι αν εκλεγεί θα υποδείξει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον κ. Παυλόπουλο.

Θες να θελήσει ο πρόεδρος Κυριάκος να διεμβολίσει τον… ΣΥΡΙΖΑ προτείνοντας για Πρόεδρο τον Καραμανλή; Τα ίδια θα πει και πάλι ο Τσίπρας αναγγέλλοντας το μπλοκάρισμα της εκλογής. Και αυτό θα κάνει με κάθε πρόταση Μητσοτάκη. Τον ίδιο τον Τσίπρα να προτείνει ο Κυριάκος, θα τον απορρίψει ο άλλος. Τελειωμένα πράγματα…

Κυβέρνηση με «ρετάλια»

Για μένα το μεγάλο θέμα είναι αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με «ρετάλια» μπορεί να περπατήσει. Φρονώ, και το δηλώνω, ότι θα είναι τεράστια επιτυχία αν αυτή η κυβέρνηση φτάσει ώς τον Μάιο, ώστε οι βουλευτικές εκλογές να πραγματοποιηθούν μαζί με τις ευρωεκλογές και τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Γιατί επιτυχία; Διότι αυτό το πράγμα που ο Τσίπρας θα ονομάζει κυβέρνηση, αλλά εμείς θα ξέρουμε ότι είναι ένας αραμπάς με δύο στραβές ρόδες που τον σέρνει ένα ψωραλέο μουλάρι, δύσκολα θα μπορεί να πάρει αποφάσεις, να εφαρμόσει πολιτικές, να κάνει τομές.

Βοά ο κόσμος της οικονομίας ότι αυτή η κατάσταση που διανύουμε, με τον κίνδυνο μιας νέας ύφεσης να είναι παρών και τις τράπεζες να φλερτάρουν με μια νέα κρίση, δεν μπορεί να συνεχισθεί. Βοά και η κοινωνία που βλέπει ότι οι αλλοπρόσαλλες πολιτικές μόνο αναταραχή μπορεί να επιφέρουν (όποιος παρακολούθησε τη βαρβαρότητα της επίθεσης των ΜΑΤ κατά των διαδηλωτών εκπαιδευτικών χθες το μεσημέρι στο Σύνταγμα, όπως εγώ, καταλαβαίνει πολύ καλά τι λέω). Και ενώ θα έπρεπε με το τέλος των Μνημονίων να πετάμε, όπως τουλάχιστον υποσχόταν η κυβέρνηση, έχουμε βρεθεί και πάλι μια ανάσα από τον πάτο του βαρελιού. Συγγνώμη, αλλά αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να πάει μακριά, και όποιος νομίζει ότι το μπορεί η κυβέρνηση των «ρεταλιών», είναι μακριά νυχτωμένος…

Συντροφικά καρφώματα

Το άλλο σενάριο (τα όμορφα σενάρια ως γνωστόν όμορφα καίγονται) είναι οι εκλογές να πραγματοποιηθούν ακόμη νωρίτερα, ακόμη και στις αρχές Μαρτίου, στη λογική – των παλιών πρωθυπουργών – που αιφνιδίαζαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους και προκήρυσσαν πρόωρες εκλογές, τις οποίες στη μεγάλη τους πλειοψηφία κέρδιζαν κιόλας.

Αλλά ο Τσίπρας πώς να πάει σε εκλογές με αυτό το καθημαγμένο στράτευμα που δεν έχει όρεξη να δώσει καμία μάχη, και επιπλέον δεν έχει πειστεί κιόλας ότι όλα αυτά που γίνονται είναι για το καλό της χώρας και της παράταξής τους.

Προ ημερών, συναντήθηκα με βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από δική του πρωτοβουλία. Το ραντεβού υποτίθεται ότι θα ήταν μισής ώρας. Κράτησε δυόμισι. Στη διάρκεια αυτών των δυόμισι ωρών ο άνθρωπος μου είπε πράγματα με τα οποία έφριξα. Για το τι συμβαίνει στην ΚΟ και για τα φοβερά καρφώματα που πέφτουν. Μεταξύ τους. Μου διηγήθηκε μάλιστα μια περίπτωση όπου βουλευτής νομού της Βορειοδυτικής Ελλάδας, «κάπως» αξιωματούχος, «κάρφωσε» κανονικά στη διεύθυνση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ΣΥΡΙΖΑ συνάδελφό του βουλευτή ότι είναι… θρησκευόμενος και πάει στις εκκλησίες!!!

Και το χειρότερο, ο βουλευτής κλήθηκε από τη διεύθυνση της ΚΟ να παράσχει εξηγήσεις γι’ αυτή την «παρεκτροπή»…

Κλάμα

Βούρκωσε, λένε τα ξελιγωμένα ρεπορτάζ συνάδελφων μου, ο απερχόμενος Καμμένος υπουργός Αμυνας κατά την κοπή της πίτας στο υπουργείο που αποχαιρετά σήμερα. Ηταν, λέει, συγκινημένος βαθιά που αφήνει το υπουργείο, και κάποια στιγμή δεν μπόρεσε να κρύψει ένα δάκρυ να κυλήσει στα ροδαλά του μάγουλα.

«Συγκινήθηκα» και εγώ που τα διάβασα όλα αυτά, αλλά συγγνώμη, δεν θα πάρω. Διότι εγώ που είμαι άνθρωπος του θεάτρου, με την έννοια ότι παρακολουθώ κάθε τόσο θεατρικές παραστάσεις, έχω δει ηθοποιούς πάνω στο σανίδι που τη μια γελάνε κακαριστά και την επομένη σού ρίχνουν ένα κλάμα, μα ένα κλάμα, να σπαράζει η καρδιά σου. Οχι «βούρκωσε». Τι θα πει «βούρκωσε»; Κι εγώ έχω βουρκώσει για χίλιους δυο λόγους. Ε, και;

Κλάμα ναι, να το δεχθώ. Αλλά κλάμα. Μακρύ. Γοερό. Χωρίς σταματημο. Ατελεύτητο. Να εκλιπαρείς για έλεος. Για ευσπλαγχνία. Για συγχώρεση. Στα τέσσερα…

Αυτό έχει αξία.

«Μπλοκ»

Μου το έλεγε χθες ο Τέρενς ο φίλος μου, ο Ταχύς, ο Κουίκ δηλαδή, και δεν το πίστευα. Δεν μπορεί, μου εξομολογήθηκε, να δει τις αναρτήσεις Καμμένου στο Twitter, διότι ο Καμμένος πρώην πρόεδρός του τον έχει μπλοκάρει.

– Από πότε; ρώτησα

– Από τον Οκτώβρη, μου απάντησε. Και όχι μόνο εμένα, αλλά και άλλους.

– Τον Κοτζιά ας πούμε;

– Καλά άσε τον Κοτζιά, που θα το έλεγες ώς και φυσικό. Εχει μπλοκάρει και τον Νίκο τον Παππά!

Να, αυτά είναι τα δράματα, τώρα…