Μια παροιμία λέει πως όταν ο Θεός σού δίνει αλεύρι, ο διάβολος σου παίρνει το σακί.

Οταν η ομάδα σου προσφέρει θέαμα, η ήττα σού στερεί τη χαρά, θα μπορούσε να είναι η προσομοίωση στο ποδόσφαιρο.

Ο προπονητής της Λίβερπουλ Γιούργκεν Κλοπ βρέθηκε σε θέση απολογουμένου γιατί η ομάδα του, αν και νίκησε την Μπράιτον, δεν έπαιξε το γνωστό εντυπωσιακό ποδόσφαιρο που μας έχει συνηθίσει.

«Δεν είμαστε οι Χάρλεμς Γκλόμπτροτερς» απάντησε ο Γερμανός στον επικριτικό δημοσιογράφο. Για φανταστείτε να γινόταν η ίδια ερώτηση στον Μιρτσέα Λουτσέσκου έπειτα από νίκη του πρωτοπόρου και αήττητου ΠΑΟΚ. Εχετε δίκιο. Δεν θα ρωτούσαν ποτέ τον Ρουμάνο στην ημεδαπή για το θέαμα που προσφέρει η ομάδα του.

Τι προτιμούν τελικά οι φίλαθλοι; Θέαμα, Χάρλεμς ή αποτελέσματα και τίτλους;

Οι οπαδοί της Λίβερπουλ, του ΠΑΟΚ και κάθε ομάδας που δεν έχει κατακτήσει τίτλο εδώ και πολλά χρόνια σίγουρα θα απαντήσουν το δεύτερο.

Το θέαμα έπεται. Ομως γιατί να πληρώνουν εισιτήριο για ένα κακό θέαμα; Υποτίθεται πως το ποδόσφαιρο είναι διασκέδαση, κάποιοι το θεωρούν ισάξιο με μια θεατρική παράσταση. Μήπως υπερβάλλουμε;

Δέκα εκατομμύρια άνθρωποι γιόρτασαν την κατάκτηση του Euro 2004 και τριακόσια εκατομμύρια άλλοι τράβαγαν τα μαλλιά τους με το θέαμα που πρόσφεραν οι παίκτες του Ρεχάγκελ.

Το θυμοειδές της Ιστορίας κρατά μόνο τη χαρά της νίκης και τα υπόλοιπα τα αδειάζει στον κάλαθο της αμνημοσύνης.

Κάθε φίλος του ποδοσφαίρου αγαπά το θέαμα. Αλλά με αστερίσκους. Είναι αυτό που δημιουργεί ινδάλματα, που προσελκύει κόσμο, που ανεβάζει τους δείκτες της δημοτικότητας, που κάνει όλο τον κόσμο να μιλά για τον θεό του ποδοσφαίρου, για τον προπονητή.

Οταν μπει ωστόσο στη ζυγαριά με το αποτέλεσμα, το θέαμα βρίσκεται πάντοτε στην πλευρά του ηττημένου.

Η Λίβερπουλ απολογείται στον Τύπο για την κακή της μέρα. Το προτιμά από το να απολογείται μεθαύριο στους οπαδούς της για το κακό αποτέλεσμα. Ο μακιαβελισμός κρύβεται στις γωνιές των γηπέδων.