Δεν συμβαίνει με όλα τα διαζύγια. Κάποια από αυτά πάντως φωτίζουν τις πραγματικές αιτίες ενός γάμου. Εξηγούν, ας πούμε, τι έκανε όλους εκείνους που παντρεύτηκαν τον Πάνο Καμμένο να παντρευτούν τον Πάνο Καμμένο πριν τον εγκαταλείψουν για τον Αλέξη Τσίπρα. Τι έκανε τον Κουίκ και τη Χρυσοβελώνη, τον Παπαχριστόπουλο, την Κουντουρά και τον Κόκκαλη να βρεθούν κάτω από την ίδια, όχι απλώς πολιτική και εθνικολαϊκιστική, αλλά γραφική και αντιαισθητική στέγη των ΑΝΕΛ. Την απάντηση μπορεί να τη δώσει ακόμη και ένα απλό στιγμιότυπο από την αντιμνημονιακή δράση της Κουντουρά, όταν στον ρόλο της υπερήφανης και ανυπότακτης Ελληνίδας στήθηκε σε κάποια μαθητική παρέλαση απέναντι από την εξέδρα των επισήμων. Μπορούν να τη δώσουν και εκατοντάδες άλλα στιγμιότυπα εξαλλοσύνης στα τηλεπαράθυρα με τις φλέβες να πετάγονται στον λαιμό και τις φωνές να πνίγονται από το πολύ δίκιο. Οι ανελίτες έκαναν τότε ό,τι και ο αρχηγός τους: έχτιζαν πολιτικές καριέρες στα συντρίμμια μιας κρίσης. Δεν ήταν οι μόνοι – ακόμη περισσότεροι έχτισαν καριέρες με τα υλικά του αριστερού εθνικολαϊκισμού που εξέφρασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά για τους ίδιους τότε ήταν αδύνατο να βρουν μια θέση στο αριστερό κύμα πριν από τη σύζευξη των δυο λαϊκισμών. Τη βρήκαν μόνο όταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγιναν ένα. Και αρνούνται να τη χάσουν τώρα που ο Καμμένος προσπαθεί να σώσει τη δική του καριέρα με τον ίδιο πατριδοκάπηλο τρόπο, όχι ως αντιμνημονιακός πλέον αλλά ως μακεδονομάχος.

Οι υπόλοιποι ανελίτες όμως δεν έχουν λόγο να μην ακολουθήσουν το συριζαϊκό ρεύμα. Ο,τι υπάρχει δεξιά είναι κλειστό γι’ αυτούς. Η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, χωράει πλέον τους πάντες. Χωράει τον λαϊκισμό του Παπαχριστόπουλου και της Κουντουρά όσο τον εκσυγχρονισμό του Μιχάλη Σταθόπουλου και του Νίκου Μπίστη. Τον συντηρητισμό της Χρυσοβελώνη όσο τον προοδευτισμό του Σπύρου Δανέλλη. Πώς συνέβη; Δεν εξηγούν όλα τα διαζύγια τις αιτίες ενός γάμου. Υπάρχουν όμως διαζύγια που φωτίζουν τα αίτια ενός νέου.