Ο Αντι Μάρεϊ πήρε τις μπάλες του τένις και ετοιμάστηκε να σερβίρει, ενώ έχανε 5-1 στο πέμπτο και καθοριστικό σετ του αγώνα με τον Ισπανό Ρομπέρτο Μπαουτίστα Αγούτ. Ωστόσο δεν πρόλαβε να σηκώσει τη ρακέτα και το κοινό, που δεν είχε ποτέ ιδιαίτερη αδυναμία στον 31χρονο Σκωτσέζο, άρχισε να τον χειροκροτεί σε μία προσπάθεια να του δώσει τη δύναμη να συνεχίσει τον αγώνα. Ωστόσο, δεν μπορούσε να σταματήσει τον Μπαουτίστα Αγούτ. Ο Μάρεϊ έδωσε τη μάχη, προσπαθώντας για τέσσερις ώρες και οκτώ λεπτά να νικήσει τον πόνο στο ισχίο, αυτόν που τον αναγκάζει να βάλει ημερομηνία λήξης στην καριέρα του. Εχασε τα δύο πρώτα σετ (6-4, 6-4), κατάφερε να επιστρέψει στο παιχνίδι (7-6, 7-6), αλλά λύγισε στο τέλος (6-2). Το Οπεν της Αυστραλίας τέλειωσε για αυτόν στον πρώτο γύρο.   «Μπορεί να σας ξαναδώ. Θα κάνω τα πάντα για αυτό. Η συμμετοχή μου σε αυτή τη διοργάνωση ήταν πάντα ξεχωριστή. Αν αυτός ήταν ο τελευταίος μου αγώνας, τότε όλα τελειώνουν με έναν καταπληκτικό τρόπο. Εδωσα τα πάντα σε αυτό το παιχνίδι» είπε ο Μάρεϊ. Η μητέρα του, Τζούντι, παρακολουθούσε δακρυσμένη παρέα με τον αδελφό του, Τζέιμι. Το standing ovation με όλους τους θεατές στην εξέδρα να χειροκροτούν όρθιοι ήταν κάτι ανεπανάληπτο.  «Ο Αντι άξιζε αυτή την ατμόσφαιρα. Ηταν ένας απίστευτος αγώνας. Πραγματικά θέλω να τον συγχαρώ για όσα έκανε στο τένις» είπε ο Μπαουτίστα Αγουτ. Ο Μάρεϊ δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυά του την περασμένη Παρασκευή, όταν ανακοίνωσε την απόφασή του να σταματήσει το τένις το 2019. Ο πόνος στο ισχίο τον είχε νικήσει. Τα δύο τελευταία χρόνια ήταν πολύ άσχημα και ψυχοφθόρα για αυτόν. Υποβλήθηκε σε αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις και κάθε φορά πίστευε πως η βελτίωση ήταν θέμα χρόνου. Ομως, αυτή δεν ήρθε ποτέ.

Ο στόχος του Γουίμπλεντον

«Μπορώ να αγωνιστώ μέχρι ενός σημείου. Ομως, ο πόνος δεν μου επιτρέπει να κάνω αυτό που θέλω. Θέλω να κλείσω την καριέρα μου στο Γουίμπλεντον. Ομως, πραγματικά δεν είμαι σίγουρος αν καταφέρω να αντέξω μέχρι τότε». Το Γουίμπλεντον λοιπόν: το κατέκτησε δύο φορές. Εγινε ο πρώτος Βρετανός που το πέτυχε και ανέβηκε στο Νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης, μετά τον Φρεντ Πέρι, το μακρινό 1936. Νωρίτερα είχε κρατήσει στα χέρια του και το τρόπαιο από στο Αμερικανικό Οπεν. Τα δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια που πρόσθεσε στη συλλογή του (Λονδίνο και Ρίο) τον έχρισαν ιππότη. Η αλήθεια είναι ότι σε όλη την καριέρα του ο Μάρεϊ προσπαθούσε να φτάσει τους Φέντερερ, Ναδάλ και Τζόκοβιτς. Οπως ανέφερε το ESPN, μάλλον βρέθηκε σε… λάθος εποχή για το τένις. Κι όμως, αυτοί οι τρεις σπουδαίοι αθλητές τον αντιμετώπιζαν πάντα ως ισότιμο μέλος του Big 4. Ο Μάρεϊ όμως έπαιζε πάντα στο όριο. Τα πολλά «μαραθώνια» παιχνίδια τον επιβάρυναν. Η τελευταία επέμβαση στο ισχίο ήταν πριν από έναν χρόνο. Επέστρεψε στα κορτ τον περασμένο Ιούνιο. Από τότε μέχρι χτες είχε μόλις 15 παιχνίδια.

Στο Νο 1

Το 2016 ήταν η τελευταία μεγάλη αγωνιστική χρονιά του: Στις 7/11/2016 ανέβηκε για πρώτη φορά στο Νο 1. Εμεινε έως στις 14/8/2017. Εκείνη τη χρονιά κατέκτησε εννέα τρόπαια, μεταξύ αυτών το Γουίμπλεντον, το ATP Finals, το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και  τρία Masters (Παρίσι, Σαγκάη και Ρώμη). Τώρα ο Μάρεϊ πρέπει να πάρει μία σημαντική απόφαση. Να ζήσει με έντονο πόνο μέχρι το Γουίμπλεντον ή να υποβληθεί σε μία νέα χειρουργική επέμβαση. Η δεύτερη επιλογή εμπεριέχει ρίσκο. Μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του ή να υποχρεωθεί να δώσει οριστικό τέλος στην καριέρα του πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι έχει σχεδιάσει. Ο ίδιος σημείωσε ότι θα πρέπει να λάβει αυτή την απόφαση μέσα σε λίγες ημέρες.«Αν υποβληθώ πάλι σε επέμβαση και δεν αποκατασταθεί το πρόβλημα, τότε θα σταματήσω να αγωνίζομαι. Κι αυτό το γνωρίζω καλά» εξήγησε.