Η διακοπή στο πρωτάθλημα δημιουργεί νέα δεδομένα. Ομάδες που είναι φορμαρισμένες, κόβεται η φόρα τους. Ομάδες που έχουν προβλήματα, βρίσκουν χρόνο να δουλέψουν για να τα διορθώσουν. Κι ας είπε ο Ουζουνίδης μετά το 1-1 με τον Κισσαμικό, «μας έλειπαν παιχνίδια και δεν είχαμε ρυθμό». Ποια είναι αυτά που είδαμε και κρατάμε στην επανέναρξη της Σούπερ Λίγκας, ύστερα από σχεδόν ένα μήνα διακοπής; Καταρχήν το ξέσπασμα της ΑΕΚ στα Γιάννινα. Τέσσερα γκολ και δύο δοκάρια σε 45 λεπτά δεν τα λες και λίγα. Και κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες. Τον προπονητή με την πλάτη στον τοίχο και μπαράζ δημοσιευμάτων ότι από τούδε και στο εξής η δουλειά πάει στο «χάνει βγαίνει». Πρόκειται για την αφετηρία μιας καινούργιας αρχής; Για ένα μεμονωμένο ξέσπασμα; Οι απαντήσεις θα δοθούν στο χορτάρι. Σε κάθε περίπτωση ήταν μία πειστική εμφάνιση που η ΑΕΚ (ομάδα, προπονητής, κόσμος) είχε μεγάλη ανάγκη.

Ρολά

Οι νίκες ανεβάζουν την ψυχολογία. Τονώνουν την αυτοπεποίθηση. Η κουβέντα στάθηκε στο γεγονός ότι το εμφατικό αυτό 4-0 συνδυάστηκε με την επιλογή του Μαρίνου Ουζουνίδη να παίξει για πρώτη φορά σε αγώνα πρωταθλήματος με τρεις στο κέντρο της άμυνας. Να εφαρμόσει την πατέντα Μανόλο Χιμένεθ. Θα πρέπει να το δούμε και να το ξαναδούμε για ασφαλή συμπεράσματα. Αρχής γενομένης την Κυριακή με τον ανταγωνιστικό Αστέρα Τρίπολης. Για τον ΠΑΟΚ τα είπαμε. Για τον Πασχαλάκη δηλαδή, που στην οικονομία της σεζόν αποδεικνύεται εξίσου σημαντικός με τον Πρίγιοβιτς. Από τη στιγμή που αυτός κατεβάζει τα ρολά κάποιος θα βρεθεί μπροστά να το βάλει. Κι όταν χωρίς τον Σέρβο βάζεις τρία, ούτε γάτα ούτε ζημιά. Εξού και η επιλογή Μπονατίνι για φορ κι όχι σε κάποιο βαρύ και ακριβό χαρτί τύπου Μάρκους Μπεργκ. Η επιστροφή του ΠΑΟΚ ήταν σαν να μην πέρασε μία μέρα.

Ζόρια

Το ίδιο μπορείς να πεις και για τον Ολυμπιακό. Σοβαρός και ουσιαστικός στη Λιβαδειά, συνέχισε το δικό του σερί. Σημαντικό το πολύ καλό κλίμα μέσα κι έξω από την ομάδα παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στο -8 από την κορυφή. Για μία ομάδα που έχει ταυτισθεί με τον πρωταθλητισμό και την πρώτη θέση. Στον Παναθηναϊκό, στο απροσδόκητο όπως διαμορφώθηκε 2-2 με την Ξάνθη, ήταν εμφανής η «κούραση». Η γενικότερη κούραση, σωματική και ψυχολογική, από τη συνεχόμενη υπερπροσπάθεια. Μιας ομάδας χωρίς μεγάλες προσωπικότητες, που παίζει από την αρχή της σεζόν στα κόκκινα φτάνοντας κάθε φορά στα όριά της. Που καμιά νίκη γι’ αυτήν δεν είναι εύκολη. Ζόρια για τον Ατρόμητο στο 2-2 με τον Παναιτωλικό. Με τη δουλειά του Τραϊανού Δέλλα παιχνίδι με παιχνίδι να φαίνεται ακόμα περισσότερο. Χωρίς ιδιαίτερα ποιοτικό υλικό ο Παναιτωλικός κάνει μία αξιοπρόσεκτη πορεία. Με καλό, σε σχέση με τις δυνατότητές του, ποδόσφαιρο.

Γκεζί

Ούτε με τη Λαμία έδειξε σημάδια βελτίωσης ο Αρης και σώθηκε στο 93′. Ομάδα χωρίς τρεξίματα, χωρίς σωστή ανασταλτική λειτουργία και με δυσκολία στο γκολ. Με τον Παναιτωλικό να είναι αξιόμαχος και τον Αστέρα να επανακάμπτει, η μάχη για την Ευρώπη είναι ανοιχτή. Ο Πανιώνιος που έφυγε με το 1-1 από το Γεντί Κουλέ δεν είναι για παραπάνω. Ετσι ή αλλιώς, με τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει δεν παίρνει άδεια για την Ευρώπη. Στην ουρά, Απόλλωνας και Λεβαδειακός, δεν δείχνουν ικανοί να ανακάμψουν. Από κει και πέρα, πόλεμος. Αυτός που προς το παρόν δείχνει να βρίσκεται στη δυσκολότερη θέση είναι ο ΟΦΗ. Παρά τη βαριά φανέλα και την καυτή έδρα. Η Λαμία μπορεί να έχει έναν βαθμό λιγότερο αλλά βγάζει σαφώς καλύτερη εικόνα. Στο γκεζί και τα Γιάννινα που δεν έχουν καμία σχέση με την ομάδα των προηγούμενων χρόνων. Ενα σκαλί πιο πάνω η Λάρισα. Δεν είναι ομάδα για να κινδυνεύσει.