Ηταν την εποχή που η σημερινή περιφερειάρχης Αττικής διεκδικούσε το αξίωμά της όταν παρότρυνε τους κατοίκους διαφόρων πόλεων να μη δεχθούν τη δημιουργία χώρων υγειονομικής ταφής στην περιοχή τους. Ηταν την ίδια περίοδο που διαβεβαίωνε από τηλεοράσεως ότι «οι αντιμνημονιακοί μαζεύουν αλλιώς τα σκουπίδια». Τέσσερα χρόνια από τότε, η περιφερειάρχης βρίσκεται αντιμέτωπη όχι μόνο με το τέρας της ανέξοδης διαμαρτυρίας που εξέθρεψε, αλλά και με τους πολίτες που ενέπαιξε.

Τα επεισόδια στο Γραμματικό ήταν το φυσιολογικό αποτέλεσμα αυτού του εμπαιγμού. Οι κάτοικοι ζητούν να τηρηθούν υποσχέσεις και δεσμεύσεις που δόθηκαν αφειδώς από εκείνους που επένδυσαν στην εύκολη και ανεύθυνη υποσχεσιολογία. Από εκείνους που υποσχέθηκαν τα πάντα στους πάντες και βεβαίως ότι θα λύσουν τα πάντα διά μαγείας.

Το φαινόμενο δεν είναι ασφαλώς καινούργιο. Η μαυρογιαλούρεια ανευθυνότητα έχει ταλαιπωρήσει τη χώρα μας επί μακρόν. Θα περίμενε κανείς ωστόσο η νέα γενιά πολιτικών και όσοι ευαγγελίστηκαν το νέο να δώσουν ένα διαφορετικό παράδειγμα άσκησης της εξουσίας. Θα περίμενε να αναπτύξουν μια σχέση εντιμότητας με τους πολίτες και να μην επιστρατεύουν όλα τα παλαιοκομματικά τερτίπια των πονηρών πολιτευτών.

Επί του πρακτέου, τώρα, το πρόβλημα των απορριμμάτων πρέπει να λυθεί το συντομότερο δυνατόν. Η τεχνολογία προσφέρει τέτοιες λύσεις πλέον, ώστε η επεξεργασία των απορριμμάτων μπορεί να αποφέρει ακόμη και οικονομικά οφέλη. Πολλοί δήμοι στο εξωτερικό έχουν δώσει το καλό παράδειγμα. Θα πρέπει όμως πρώτα οι πολιτικοί μας να σταματήσουν να δίνουν το κακό.