Ενα εθνικό θέμα. Δύο κυβερνητικές πλειοψηφίες. Και μια Συμφωνία που, πέρα από την ονομασία των βόρειων γειτόνων, καθορίζει την πολιτική ατζέντα της κυβέρνησης για την επόμενη μέρα. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης ετοιμάζονται πυρετωδώς για την επόμενη εβδομάδα, οπότε η Συμφωνία των Πρεσπών θα έρθει στην Ολομέλεια της ελληνικής Βουλής. Σύμφωνα με τον Νίκο Βούτση, το χρονοδιάγραμμα δείχνει μέχρι την Παρασκευή. Οι Πρέσπες θα κατατεθούν στην αρμόδια επιτροπή Δευτέρα ή Τρίτη, ενώ η συζήτηση στην Ολομέλεια κατά πάσα πιθανότητα θα διαρκέσει δύο ήμερες. Στο ενδιάμεσο διάστημα η προσπάθεια της κυβέρνησης θα είναι να βρει διευρυμένη πλειοψηφία που θα ξεπερνά τις 151 ψήφους. Μέχρι τότε, ο προβολέας πέφτει στις αποφάσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπου το ένα μετά το άλλο παίρνουν τις οριστικές τους αποφάσεις για τη στάση που θα κρατήσουν στην ψηφοφορία. Ολα, άλλωστε, δείχνουν πως το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να χρησιμοποιήσει τη Συμφωνία με σκοπό να διαμορφώσει έναν δικό του άξονα για την πρόοδο και τη συντήρηση, συμπιέζοντας τα κόμματα του πολιτικού Κέντρου.

Η Νέα Δημοκρατία. Στη ΝΔ τα προβλήματα ίσως είναι τα λιγότερα. Το κόμμα έχει αποφασίσει πως δεν θα στηρίξει τη Συμφωνία, ενώ από την Πειραιώς τόνιζαν πως η διπλωματική διακοίνωση που έφτασε στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και περιέχει τις τροπολογίες της συνταγματικής αναθεώρησης στα Σκόπια την καθιστούν περισσότερο επιζήμια – κι αυτό γιατί στο σκοπιανό Σύνταγμα γίνεται αναφορά στον «μακεδονικό λαό». Παράλληλα, αναφέρουν για άλλη μια φορά τα ζητήματα της γλώσσας και της ταυτότητας. Για την πρώτη, θεωρούν πως δεν έχει και τόση σημασία η τοποθέτηση της «μακεδονικής» στην ομάδα των νοτιοσλαβικών γλωσσών, καθώς όλοι θα την αναφέρουν με το όνομά της, χωρίς υποσημείωση. Για τη δεύτερη, τονίζουν πως η διευκρίνιση της κυβέρνησης σχετικά με τη λέξη nationality, που δεν αφορά την εθνότητα αλλά μόνο την ιθαγένεια, επισημαίνουν πως «εάν πράγματι σημαίνει ιθαγένεια και μόνον, δηλαδή παραπέμπει σε ένα κράτος, τότε αυτονοήτως η ιθαγένεια θα έπρεπε να ακολουθεί την ονομασία του και να ορισθεί αποκλειστικά ως βορειομακεδονική». Στη ΝΔ είναι διατεθειμένοι να κρατήσουν την ίδια σκληρή στάση και μέσα στο Κοινοβούλιο, ενώ, παρότι επισήμως δεν έχει δοθεί ανάλογη «γραμμή», πολλά στελέχη του κόμματος αναμένεται να βρεθούν στο συλλαλητήριο της Κυριακής.

Το Ποτάμι. Μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις προκύπτουν στην Κεντροαριστερά. Το Ποτάμι δεν έχει χωριστεί στα δύο, αλλά στα τρία. Παρότι φαίνεται πως Σταύρος Θεοδωράκης και Γιώργος Μαυρωτάς έχουν αποφασίσει να στηρίξουν τη Συμφωνία, ούτε ο ένας ούτε ο άλλος το διατύπωσαν ξεκάθαρα στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, καθώς λαμβάνουν υπόψη τις νέες πολιτικές συνθήκες. Το κόμμα, παρότι καταγγέλλει την κυβέρνηση σε όλους τους τόνους, διαχωρίζει την ψήφο εμπιστοσύνης από την ψήφο στις Πρέσπες. Κι αυτό, παρότι ακόμα και στο εσωτερικό του υπάρχουν φωνές που μιλούν για «ψήφο-ανάσα» στην κυβέρνηση, καθώς η Συμφωνία επικυρώνεται και χωρίς απόλυτη πλειοψηφία. Ενδεικτική ήταν η προσπάθεια να επιτευχθεί μια κοινή θέση στη συνεδρίαση της Πέμπτης, από εκείνους που πρότειναν όλοι οι βουλευτές να απέχουν από την ψηφοφορία – έτσι αυτοί που δεν θέλουν να την υπερψηφίσουν δεν θα το έκαναν και εκείνοι που ήθελαν θα προσέφεραν την ανοχή τους, χωρίς να προσμετρηθούν στην πλειοψηφία της κυβέρνησης. Πλέον, η αποχή εξακολουθεί να «παίζει» για τον Σπύρο Λυκούδη (αν και ένα τέτοιο ενδεχόμενο απομακρύνεται από τη στιγμή που δεν θα αποτελέσει συλλογική απόφαση της ΚΟ), ενώ Γρηγόρης Ψαριανός και Γιώργος Αμυράς εμμένουν στο όχι. Η τελική ψήφος μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική και για το μέλλον του Ποταμιού, που θα βρεθεί στη Βουλή διασπασμένο – με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την συνοχή και την εικόνα του.

Το Κίνημα Αλλαγής. Από την άλλη, στο Κίνημα Αλλαγής, η Φώφη Γεννηματά έχει να διαχειριστεί την στάση που θα κρατήσει ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ συγκαλεί την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος την Κυριακή, όπου θα αποφασιστεί η θέση του κόμματος – και, κατ’ επέκταση, η ψήφος του. Μια τάση μέσα στο κόμμα, που αυτή τη στιγμή μοιάζει η κυρίαρχη, δείχνει «ναι» στη Συμφωνία, πιστή στην πάγια θέση της ανανεωτικής Αριστεράς για λύση στο Μακεδονικό. Η άλλη, θεωρεί το «ναι» χείρα βοηθείας στον ΣΥΡΙΖΑ, προκρίνοντας την καταψήφιση ή την αποχή. Η συζήτηση που θα λάβει χώρα αναμένεται ιδιαίτερα έντονη, καθώς ενδέχεται να κρίνει και την πορεία της σχέσης της ΔΗΜΑΡ με το Κίνημα Αλλαγής. Η απόφαση της Φώφης Γεννηματά να μη θέσει θέμα κομματικής πειθαρχίας αφήνει περιθώριο στη στάση της αποχής, σεβόμενη την ιδεολογική διαφοροποίηση. Η κίνησή της όμως να μιλήσει για την ενότητα της δημοκρατικής παράταξης, θεωρώντας τη συνείδηση πιο σημαντική από την πειθαρχία, προδιαγράφει τη συνέχεια. Στη Χαριλάου Τρικούπη εκλαμβάνουν τη Συμφωνία ως μέρος ενός συνολικότερου σχεδίου της κυβέρνησης και, αν υπερψηφιστεί από κάποιον εντός του κεντροαριστερού φορέα, η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος από την κυβέρνηση θα προκαλέσει πλήγμα στην παράταξη. Αν, επομένως, ο Θεοχαρόπουλος ψηφίσει υπέρ της Συμφωνίας, θεωρείται βέβαιο πως θα «υπάρξουν συνέπειες», κάτι που ενδέχεται να οδηγήσει σε άμεση διαγραφή. Η προσπάθεια διαχείρισης των διαφωνιών μέσα στο Κίνημα Αλλαγής από το Μέγαρο Μαξίμου γίνεται φανερή και από τον τρόπο που προβάλλεται η σημερινή συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου («ΕφΣυν»), στην οποία εκφράζεται θετικά για τη Συμφωνία. Ο Παπανδρέου, ωστόσο, βρίσκεται σε τακτή επικοινωνία με τη Γεννηματά και, παρά τη διαφορετική στάση που κρατάει επί του θέματος, προτάσσει την αυτονομία και την ενότητα του κεντροαριστερού φορέα. Λιγότερη σημασία δίνεται στην περίπτωση του Δημήτρη Κρεμαστινού, ο οποίος, παρότι εμφανίστηκε πολλές φορές ως διχασμένος ως προς τη Συμφωνία, αναμένεται να συνταχθεί με τη στάση του κόμματος.

Η νέα πλειοψηφία. Με βάση αυτά τα δεδομένα, η μεγαλύτερη πλειοψηφία που μπορούν να διεκδικήσουν στην κυβέρνηση είναι οι 153 ψήφοι, εφόσον και οι τέσσερις κεντροαριστεροί που αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στο ναι και στην αποχή τελικά αποφασίσουν υπέρ της Συμφωνίας. Από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, οι 145 ψήφοι έχουν διασφαλιστεί – αν και ο Μάρκος Μπόλαρης χρειάστηκε πολυήμερο «μασάζ» από υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη για να συμφωνήσει. Βέβαιες ψήφοι θεωρούνται άλλες τέσσερις, αυτές του (ανεξάρτητου πλέον) Σπύρου Δανέλλη, του Θανάση Παπαχριστόπουλου, της Ελενας Κουντουρά και της Κατερίνας Παπακώστα. Οι Βασίλης Κόκκαλης και Κώστας Ζουράρις μέχρι πρότινος θεωρούνταν μπαλαντέρ, σε περίπτωση που η κυβέρνηση δεν κατάφερνε να φτάσει τις 151 θετικές ψήφους. Και οι δύο στήριξαν τον Αλέξη Τσίπρα στην ψήφο εμπιστοσύνης, όμως με δημόσιες δηλώσεις τους ξεκαθάρισαν πως δεν προτίθενται να κάνουν το ίδιο στη Συμφωνία των Πρεσπών.