Δακρύζω. Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να μαζέψει κορόιδα και συνενόχους για να μοιραστεί τον λογαριασμό του Σκοπιανού σκορπίζει συγκίνηση.
Πότε σκαρφίζονται «ντιμπέι» με τον Μητσοτάκη. Πότε παρακαλάνε να μιλήσουν οι πρώην Πρωθυπουργοί, δηλαδή «το παλιό πολιτικό σύστημα που χρεοκόπησε τη χώρα».
[Μόνο ο Παπανδρέου με τη γνωστή ευθυκρισία του τσίμπησε κι ακούει τα σχολιανά του!]
Πότε πιέζουν, πότε κλαίγονται, πότε διαμαρτύρονται, πότε «χάσκουν ανεπίγνωτα» – που είπε κι ο Βενιζέλος για τον Τσακαλώτο.
Τέτοιους ζήτουλες χρόνια είχα να δω. Αλλά φυσικά οι άνθρωποι τη δουλειά τους κάνουν.
Με το Σκοπιανό πρώτα επιχείρησαν να διασπάσουν την Κεντροδεξιά. Τζίφος. Δεν τους βγήκε και μάλλον θα βρουν τον λογαριασμό στις κάλπες.
Τώρα πάλι με το Σκοπιανό προσπαθούν να διεμβολίσουν την Κεντροαριστερά. Ανοιχτά, κυνικά και φόρα παρτίδα.
«Οι Πρέσπες είναι καταλύτης για την συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων» δήλωσε απροκάλυπτα ο Τσίπρας χθες στην «Αυγή».
Το ζητούμενο συνεπώς δεν είναι το Σκοπιανό, όπως διατείνονται κάποιοι καθηγητές. Είναι η συμπόρευση με τον Τσίπρα.
Το λέει ο ίδιος. Το φωνάζει. Το καμαρώνει.
Αν ο Παπανδρέου, ο Θεοδωράκης, ο Θεοχαρόπουλος και διάφοροι «Πρεσπαδόροι» της Κεντροαριστεράς δεν το καταλαβαίνουν, τότε υπάρχει πρόβλημα νοημοσύνης.
Αν το καλαβαίνουν και το υπηρετούν ενσυνείδητα, τότε υπάρχει πρόβλημα συνείδησης.
Η τρίτη εξήγηση είναι τόσο χειρότερη που δεν τολμώ ούτε να τη διανοηθώ.
Ακόμη περισσότερο που ο Τσίπρας δεν τους έχει αριθμητικά ανάγκη για να περάσει την επιλογή του.
Διαθέτει κυβέρνηση, αν αυτό λέγεται κυβέρνηση. Διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αν αυτό λέγεται πλειοψηφία. Εχει και μια συμφωνία με τα Σκόπια, αν αυτό λέγεται συμφωνία.
Μπορεί λοιπόν να βάλει τους δικούς του να ψηφίσουν τη συμφωνία που έφτιαξε. Μια χαρά αρκούν. Οι υπόλοιποι θα κοιτάμε ζωηρά.
Εκεί επάνω κι εκ των υστέρων, εμφανίζονται όμως διάφοροι αχρείαστοι να διαφημίσουν τη σημασία τους προσφέροντας σβέρκο για καρπαζιά.
Για το συμφέρον της Ελλάδας. Για τη σταθερότητα στην Ευρώπη. Για τον αναλφαβητισμό στην Παπούα Νέα Γουινέα. Για την πανανθρώπινη ειρήνη.
Για τη σωτηρία της ψυχής που λέει κι η Αλκηστις.
Το Σκοπιανό είναι «το Αγιο Δισκοπότηρο για το σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων» αποκάλυψε στα «ΝΕΑ» το Σάββατο ο Δανέλλης, αφού προηγουμένως ανακάλυψε ότι ο Τσίπρας φιλούσε υπέροχα.
Ομολογώ ότι έχω δει πολλά πράγματα στην πολιτική, πιστευτά κι απίστευτα. Τώρα όμως ζούμε κάτι που με ξεπερνάει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» αποτελούν καθιερωμένο είδος από την εποχή που τους ανακάλυψε ο Λένιν.
Αλλά «αχρείαστους ηλίθιους» πρώτη φορά συναντώ.