Είχα εγκαίρως προειδοποιήσει ότι ο πρόεδρος Βούτσης της Βουλής εξελίσσεται ίσως στον χειρότερο πρόεδρο που είχε το Κοινοβούλιο από τη Μεταπολίτευση του 1974 και μετά. Φαίνεται όμως πως τον είχα… αδικήσει. Ο άνθρωπος αναζητά πλέον συγκριτικά μεγέθη σε προδικτατορικές… μορφές της ελληνικής πολιτικής ζωής που «κόσμησαν» με την παρουσία τους τον θώκο του Προέδρου της Βουλής. Οπως ο Ντίνος Ροδόπουλος και ο Γεώργιος Αθανασιάδης Νόβας!

Ξεχνώντας ότι από τη στιγμή που εξελέγη Πρόεδρος του Κοινοβουλίου, δηλαδή αναγορεύθηκε στον 3ο σε σπουδαιότητα θεσμό του πολιτεύματος, είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένος να λειτουργεί υπερκομματικά, έχει αποδυθεί σε μια επίμονη προσπάθεια να μας αποδείξει ότι στην πραγματικότητα παραμένει ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος παρεμπιπτόντως ασκεί και τα καθήκοντα του Προέδρου της Βουλής.

Χθες πάλι, και για να διευκολύνει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Συμφωνία των Πρεσπών, επέβαλε τον Δανέλλη (α, ρε Σπύρο…) ως μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας, ώστε να περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών με την μέθοδο «αέρα – πατέρα».

Η σπουδή του ήταν τέτοια που δεν τήρησε ούτε για τους τύπους, μια πιο δημοκρατική διαδικασία. Καταπάτησε τα δικαιώματα των ανεξάρτητων βουλευτών, προκαλώντας τη μήνη του Στάθη Παναγούλη και του Δημήτρη Καμμένου, που ζητούσαν να πραγματοποιηθεί κλήρωση μεταξύ των δέκα ανεξάρτητων βουλευτών, και όχι ορισμός. Τελικά μετά τις έντονες διαμαρτυρίες των υπολοίπων υπαναχώρησε, και εν τέλει δέχτηκε να κάνει κλήρωση για τρεις ανεξάρτητους, προκειμένου να εκλεγούν δύο.

Ταύτα με τον σύγχρονο… Αθανασιάδη – Νόβα. Τώρα το μόνο που απομένει είναι να αρχίσει κι εκείνος να γράφει ποιήματα, σαν εκείνο το «κι ήταν τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα, γαργάλατα – γαργάλατα» (να και κάτι για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι…).

Εισβολές

Ευκαιρίας δοθείσης να δώσουμε, προτείνω, μια μεγαλύτερη προσοχή στις δηλώσεις του νέου Αθανασιάδη – Νόβα, Προέδρου Βούτση, ο οποίος διατεινόταν σε δηλώσεις του ότι τα όσα συνέβησαν έξω από τη Βουλή το μεσημέρι της Κυριακής και προκάλεσαν την αλόγιστη χρήση χημικών κατά της ειρηνικής διαδήλωσης, ήταν όπως είπε, μια πρόβα για εισβολή στο Κοινοβούλιο.

Προσωπικά δεν ξέρω πού βρισκόταν το 2010 έως και το 2012 ο πολιτικός «απόγονος» του Αθανασιάδη – Νόβα, αλλά αν βρισκόταν μεταξύ μας, θα γνώριζε ότι πολλές φορές εκείνη την περίοδο είχε γίνει απόπειρα εισβολής στη Βουλή από κουκουλοφόρους. Οι οποίοι έβλεπαν πάνω από τον Αγνωστο Στρατιώτη «ακτιβιστές» βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να απλώνουν πανό, με τα οποία επιβράβευαν τις αντιμνημονιακές εκδηλώσεις των διαδηλωτών.

Υπ’ αυτή την έννοια, και δεδομένου ότι προχθές τα επεισόδια ήταν απείρως πιο ήπια, θέλω να ελπίζω ότι δεν επρόκειτο για κάποιου είδους προαναγγελία. Οτι και καλά εγώ τα είχα πει, αλλά δεν δώσατε προσοχή στις δηλώσεις μου.

Αν φοβάται ο πολιτικός «απόγονος» κάτι τέτοιο, δεν έχει παρά να απευθυνθεί στις Αρχές, στην ΕΛ.ΑΣ., και φυσικά στο Φρουραρχείο της Βουλής για να καταστρώσουν σχέδιο για την αποτροπή της. Τα υπόλοιπα, τα είπαμε στην αρχή…

Το τέλος μιας φιλίας

Τα όργια που έγιναν για τη συγκρότηση της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής, και ειδικότερα η αδυναμία του προέδρου της καθηγητή Δουζίνα να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα σχετικά με τα όσα έκανε ο πολιτικός «απόγονος» του «γαργάλατα – γαργάλατα» Αθανασιάδη – Νόβα, πιστοποίησαν, φρονώ, και το αναγγέλλω με λύπη μου, το τέλος μιας ωραίας φιλίας!

Εκείνης του απίθανου σιορ Κοντονή με τον Καμμένο πρώην (συν)εταίρο Τσίπρα. Οπως διαπίστωσα παρακολουθώντας αυτή την ωραία κωμωδία live χθες το απόγευμα από το κανάλι της Βουλής, όταν ο πρόεδρος Πάνος φώναζε με όλη τη δύναμη της ψυχής του για το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που συντελέσθηκε με τη σύνθεση της Επιτροπής, εκείνος, ο σιορ Κοντονής ντε, του φώναζε να καθίσει κάτω και άλλα πολλά και διάφορα, τα οποία δεν μπορούσα να ακούσω στο πανδαιμόνιο  που επικρατούσε.

Ναι, θα σημειώσω, πρόκειται για τον ίδιο εκείνον Κοντονή που ως υπουργός Δικαιοσύνης μάς είχε εξηγήσει με νομικά και πολιτικά «επιχειρήματα» (να τα κάνει ο Θεός δηλαδή) ότι δεν υπάρχει τίποτε το επίμεμπτο και αντίθετο ως προς τα καθήκοντά του ως υπουργού, ένας υπουργός, ο Καμμένος συγκεκριμένα,  να συνομιλεί τηλεφωνικά, μέσα στην άγρια νύχτα, με έναν καταδικασμένο έγκλειστο στις φυλακές ισοβίτη.

Ρε πώς τα φέρνει η ζωή (η πραγματική, όχι η άλλη, η πρόεδρος Ζωή, επισημαίνω), θα καταλήξω ως συμπέρασμα.

Και κάτι ακόμη: κάποια στιγμή ο Καμμένος πρόεδρος, εν εξάλλω φώναζε σε κάποιον εντός της αίθουσας (στον Κοντονή; Στον παρακαθήμενο Κοντονή, Νίκο Φίλη;) για κάποιον επιχειρηματία, ο οποίος παρενέβη για τη συγκρότηση της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας. Ποιον να εννοούσε άραγε; Και γιατί μας το κράτησε μυστικό;

Η έδρα

Το έσωσε το «ματσάκι» στο 89′ ο υπεύθυνος Επικοινωνίας του ΚΙΝΑΛ Σταμάτης Μαλέλης, ο οποίος είχε χρεωθεί (και από εμένα και από πολλούς άλλους) προ μηνός περίπου το απίθανο αυτογκόλ με την αναγκαιότητα της συνεργασίας του Κινήματος με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι μόνο ότι την Κυριακή κατά τη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ τάχθηκε κατά της θέσης του προέδρου Θανάση Θεοχαρόπουλου, είναι ότι και χθες, εξήγησε πως «η απομάκρυνση του κ. Θεοχαρόπουλου από την ΚΟ του Κινήματος Αλλαγής δεν ισοδυναμεί σε καμία περίπτωση με διαγραφή της ΔΗΜΑΡ». Και πρόσθεσε ότι «η απομάκρυνση Θεοχαρόπουλου έγινε μετά την άρνησή του να επιστρέψει την έδρα, την ώρα που η Κοινοβουλευτική Ομάδα στο σύνολό της είχε διαφορετική θέση σε ένα κορυφαίο εθνικό θέμα».

Τουτέστιν φέρε πίσω την έδρα Θανάση και κάνε μετά ό,τι σε φωτίσει ο Θεός. Αλλά πού ο Θανάσης, σιγά μην επιστρέψει την έδρα. Δεν τη δίνει με τίποτε…

Θυσία για το ψηφοδέλτιο

Εδώ πάντως που τα λέμε ο Θεοχαρόπουλος, κατά τα άλλα καλό παιδί δεν λέω, πώς να παραχωρήσει την έδρα στο ΚΙΝΑΛ; Αν το κάνει πώς θα ψηφίσει υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών μεθαύριο Πέμπτη; Αφού γι’ αυτό έκανε τη διάσπαση του ΚΙΝΑΛ. Για μια ψήφο και μόνο. Επειτα έρχονται και ένα σωρό νομοσχέδια – αυτά που ο Τσίπρας θέλει τέλος πάντων να ψηφίσει, τα φιλολαϊκά, προκειμένου να αντιστρέψει το κλίμα για το κόμμα της χαράς, τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα έχει βέβαια μια σχετική πλειοψηφία, αλλά αν γίνει καμιά στραβή να μην έχει και ένα μαξιλάρι που το λένε Θεοχαρόπουλο για να τα περάσει αυτά τα νομοσχέδια από τη Βουλή; Να έχει, θα υπερθεματίσω.

Κι έπειτα, την κάνει που την κάνει τη θυσία ο Θανάσης, να μην είναι και στα ψηφοδέλτια ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές που έρχονται; Με τη ΔΗΜΑΡ δεν ξαναβλέπει Βουλή. Μόνο απέξω, από τα πεζοδρόμια της Βασιλίσσης Σοφίας. Οπότε μένει Βουλή μερικούς μήνες ακόμη υποδυόμενος τον ανεξάρτητο, και στις εκλογές στρογγυλοκάθεται σε κανένα Επικρατείας ΣΥΡΙΖΑ να έχει να πορεύεται (ο ίδιος λέει πως όχι, αλλά αν δούμε πόσες φορές ένας πολιτικός κάνει τα εντελώς αντίθετα από αυτά που υποστηρίζει δημοσίως, θα καταλάβουμε και πόση αξία έχει ο λόγος του).