Mε την υπερβολή που δεν κυριεύει μονάχα εμένα, αλλά και ολάκερο το έμπλεο υπερηφάνειας έθνος μας, θαρρώ πως από την Κυριακή η χώρα άλλαξε όνομα και δεν λέγεται πλέον… Ελλαδιστάν, αλλά… Τσιτσιπιστάν!

Κάνουν και ρίμα κιόλας αυτά τα δυο, οπότε ποιος στη χάρη μας!

Το λέω και το εννοώ πως εάν ήμασταν σε όλες τις υποθέσεις μας τόσο διεκδικητικοί, ενθουσιώδεις και αχόρταγοι, όσο στην προκειμένη περίπτωση, δεν θα μας κουνιόταν κανείς κερατάς, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία…

Μια άλλη ιστορία, πολύ διαφορετική από τις συνηθισμένες είναι και ο Τσιτσιπάς, με όλα τα παράγωγά του, μηδέ της… ιογενούς Τσιτσιπίτιδας εξαιρουμένης: προσοχή, αυτό δεν το γράφω μήτε ειρωνικά, μήτε υποτιμητικά για τον Στέφανο, ο οποίος στο κάτω κάτω δεν ζήτησε από τον απανταχού της γης Ελληνισμό να ξεσηκωθεί για πάρτη του… Τον ανάγκασε όμως κι αυτό είναι ακόμη πιο σπουδαίο!

Συμπίπτουν κιόλας η φρενίτις που μας έχει καταλάβει συλλήβδην για τους απανωτούς θριάμβους του με τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, ώστε εκεί που τα ‘χαμε χύμα με τη Συμφωνία των Πρεσπών να μας έρχονται και τσουβαλάτα από τη Μελβούρνη.

Ζούμε μεγάλες στιγμές, το δίχως άλλο! Μεγάλες (τις μεγαλύτερες μέχρι τις επόμενες, Θεού θέλοντος και Ναδάλ επιτρέποντος) στιγμές θα ζήσουμε και σήμερα, μάλιστα λόγω της ώρας διεξαγωγής του ημιτελικού είναι βέβαιο ότι θα πέσει δραματικά η παραγωγικότητα καθ’ άπασαν την ελληνικήν επικράτειαν! Τον κάτοχο των 17 Grand Slams, ο Tsitsifast τον αντιμετωπίζει στις 10.30 το πρωί και προφανώς θα ξαναζήσουμε δίκην déjà vu τις σκηνές του μεσημεριού της 1ης Σεπτεμβρίου του 2006, όταν η Εθνική Μπάσκετ αντιμετώπιζε τους Αμερικανούς στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ…

Την Dream Team του μπάσκετ έριξαν τότε στο κανναβάτσο οι Παπαλουκάδες, οι Σπανούληδες, οι Διαμαντίδηδες, οι Σχορτσανίτηδες, οι Κακιούζηδες και οι λοιποί καμικάζι του Γιαννάκη, την Dream Team του τένις βάλθηκε τώρα να ξεπαστρέψει διαδοχικά ο Τσιτσιπάς… Γιασάν του μάγκα!