Μια πανέμορφη διαδρομή, σχεδόν 35 χιλιομέτρων, συστήνει τρία από τα πλέον παραδοσιακά χωριά του Πηλίου και ένα χιονοδρομικό κέντρο για σκι με θέα τη θάλασσα. Αφετηρία, ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα, η Μακρινίτσα. Προϋπόθεση: να ξεφύγετε από τη γοητεία της. Σε υψόμετρο 850, προσφέρει από ουκ ολίγα σημεία της απολαυστική θέα στην πόλη του Βόλου και στον Παγασητικό Κόλπο. Κάτι ήξερε ο Ελευθέριος Βενιζέλος όταν την αποκάλεσε «μπαλκόνι του Πηλίου» κατά τη διάρκεια επίσκεψής του το 1934. Η «καρδιά» τής Μακρινίτσας χτυπά στην κεντρική πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια, την κρήνη Αθάνατο Νερό (με τους χάλκινους λεοντόμορφους κρουνούς και τη γούρνα σε σχήμα πετάλου) και τον ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Η ιστορία αυτού του τόπου αποκαλύπτεται στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας του Πηλίου, το οποίο στεγάζεται στο αρχοντικό Τοπάλη.

Επόμενος σταθμός, η Πορταριά. Λίγο πριν μπείτε στον οικισμό που είναι χτισμένος σε υψόμετρο 600, αξίζει να σταματήσετε στον χώρο αναψυχής όπου καταλήγει το περίφημο Μονοπάτι των Κενταύρων. Η κατάφυτη ρεματιά του Κάκαβου με τα τρεχούμενα νερά προκαλεί για περίπατο, αλλά έχουμε δρόμο ακόμη.

Σχεδόν 12 χλμ. μετά την Πορταριά θα φτάσετε στα Χάνια. Κοντά τους, στην κορυφή Αγριόλευκες, σε υψόμετρο 1.471, είναι το δεύτερο πιο παλιό χιονοδρομικό κέντρο της χώρας μετά το Σέλι!

Η εκδρομή συνεχίζεται προς την ανατολική πλευρά του Πηλίου. Η κατάβαση προς τη Ζαγορά έχει αρκετές στροφές, αλλά η θέα ανταμείβει. Aπλωμένη σε μια καταπράσινη πλαγιά, η Ζαγορά είναι ο μεγαλύτερος οικισμός του Ανατολικού Πηλίου. Η πρώτη γνωριμία μαζί της γίνεται στη συνοικία της Αγίας Κυριακής (παζάρι). Πανέμορφη όμως είναι η συνοικία του Αγίου Γεωργίου με την τεράστια πλατεία μπροστά στην ομώνυμη εκκλησία (χαρακτηριστικό δείγμα πηλιορείτικης τρίκλιτης εκκλησίας, η οποία χτίστηκε ανάμεσα στο 1762 και το 1792).