Σε πλήρη ακμή παρά την ηλικία του, ο ιάπωνας μαέστρος Σέιζι Οζάουα επανέρχεται με μία νέα ηχογράφηση της Ενάτης του Μπετόβεν, η κύρια ιδιαιτερότητα της οποίας συνίσταται στη χρήση ορχήστρας δωματίου. Ιδιαιτερότητα, καθώς ο Οζάουα δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στους αρχιμουσικούς που εφαρμόζουν συστηματικά αυτή την αρκετά σύγχρονη πρακτική. Η ουσία όμως είναι ότι πρόκειται για εντυπωσιακά ενδιαφέρουσα ηχογράφηση, με μία πλήρως σολιστική, διάφανη μα και ισχυρή ορχήστρα, από τις καλύτερες στον κόσμο σήμερα στο είδος της. Ο ακροατής δεν θα νιώσει την απουσία των μεγάλων ηχητικών όγκων, καθώς η Μίτο παράγει ήχο κάτι περισσότερο από επαρκή για τις ανάγκες ακόμα και της Ενάτης. Παράλληλα όμως θα απολαύσει τον χαρακτήρα μιας ερμηνείας που αγγίζει σχεδόν την έννοια της μουσικής δωματίου. Ηχογραφημένη στην Ιαπωνία, αυτή η Ενάτη δίνει στο δυτικό κοινό τη συγκριτικά σπάνια δυνατότητα να ακούσει ένα σύνολο πρώτης γραμμής από τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, όπου το επίπεδο της μουσικής είναι ασυζητητί από τα υψηλότερα στον κόσμο. Η τελειότητα των κορυφαίων ιαπωνικών ορχηστρών δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα πιο σημαντικά σχήματα της Ευρώπης και της Αμερικής, ενώ η ευελιξία τους και η ικανότητά τους να υποστηρίζουν με τη μεγαλύτερη δυνατή αρτιότητα και ακρίβεια τη θέληση του μαέστρου που βρίσκεται κάθε φορά στο πόντιουμ είναι απλώς απαράμιλλες. Μία πολύ ευχάριστη έκπληξη στην αρχή μιας νέας χρονιάς και σίγουρα μία αποκάλυψη για όποιον δεν έχει εξοικείωση με το τι μπορούν να κάνουν οι ιαπωνικές ορχήστρες. Για την ιστορία, ο Οζάουα έχει ηχογραφήσει και τον πλήρη κύκλο των εννέα συμφωνιών του Μπετόβεν με τη «δική» του ιαπωνική ορχήστρα, τη Σάιτο Κίνεν, σε έναν κύκλο που, δυστυχώς, ουδέποτε μέχρι σήμερα εκδόθηκε πλήρης στη Δύση.

Βίλι Μποσκόφσκι: Οι πλήρεις ηχογραφήσεις στην DECCA 50 CD, 2 DVD

Ο ερχομός κάθε νέας χρονιάς είναι πλέον εδώ και χρόνια άρρηκτα δεμένος με τις πρωτοχρονιάτικες συναυλίες της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης για τα εκατοντάδες εκατομμύρια τηλεθεατές που τις παρακολουθούν ζωντανά κάθε 1η Ιανουαρίου παντού στον κόσμο, ενώ, οι δίσκοι αυτών των συναυλιών εκδίδονται σχεδόν σε «χρόνο μηδέν». Αυτά, τα γνωρίζουν πλέον ακόμα και άνθρωποι που δεν έχουν ειδική σχέση με τη μουσική. Εκείνο που ίσως δεν γνωρίζουν πολλοί ακόμα και από αυτούς που έχουν τέτοια σχέση είναι ότι ο εμπνευστής και πρώτος «σκαπανεύς» αυτών των συναυλιών στη δεκαετία του ’60 ήταν ο Βίλι Μποσκόφσκι. Πρώτο βιολί επί πολλά χρόνια στη Φιλαρμονική, ο Μποσκόφσκι όχι μόνο συνέλαβε μία ιδέα που σήμερα έχει γίνει πια σημείο παγκόσμιας αναφοράς και κεντρικό θέμα της μουσικής βιομηχανίας, αλλά και διηύθυνε ο ίδιος πολλές από τις πρώτες πρωτοχρονιάτικες συναυλίες, ορισμένες από τις οποίες περιλαμβάνονται και σε αυτήν την έκδοση. Ομως ο Μποσκόφκσι έκανε πολύ περισσότερα και, από αμιγώς μουσικής απόψεως, ασφαλώς σημαντικότερα από αυτό: με το Οκτέτο της Βιέννης άφησε πίσω του πλήθος ηχογραφήσεις αναφοράς, αξεπέραστες μέχρι σήμερα, σε μεγάλο μέρος του σχετικού ρεπερτορίου της κλασικής και πρώτης ρομαντικής περιόδου. Πρόκειται από κάθε άποψη πραγματικά για έναν «θησαυρό» που τώρα μπορεί κανείς να βρει εδώ συγκεντρωμένο στην καλύτερη ώς τώρα έκδοσή του, στην οποία χρησιμοποιούνται και τα αυθεντικά εξώφυλλα των πρώτων εκδόσεων. Τα παραπάνω ισχύουν και για τις κλασικές ηχογραφήσεις του Μποσκόφσκι στις σερενάτες και τα ντιβερτιμέντι του Μότσαρτ. Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης στις καλύτερες στιγμές της, όπως και το προαναφερθέν σύνολο δωματίου που απαρτίζεται από μέλη της, όλα ηχογραφημένα επίσης στις καλύτερες στιγμές της DECCA, με έναν ήχο που, παρά τις δεκαετίες που έχουν περάσει, με ασφάλεια μπορεί να πει κανείς ότι δεν ξεπεράστηκε ποτέ. Είτε κάποιος ενδιαφέρεται για τα βιενέζικα βαλς, είτε, ακόμα δε περισσότερο, για το πώς ερμηνευόταν στις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70 ο Μότσαρτ στην πρωτεύουσα της μουσικής όπου και επί χρόνια έζησε, πολύ απλά, είναι αδύνατον να βρει κάτι καλύτερο από το υλικό που περιλαμβάνεται εδώ. Το ίδιο ισχύει και για έργα του Μπετόβεν, όπως το Σεπτέτο έργο 20, ή του Σπορ, όπως το Νονέτο έργο 31. Μάλιστα, επειδή οι ηχογραφήσεις αυτές ξεκίνησαν στα τελευταία μονοφωνικά χρόνια και συνεχίστηκαν στην αυγή της στερεοφωνίας, ορισμένα από τα έργα αυτά ηχογραφήθηκαν δύο φορές, κάτι που προσδίδει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και προστιθέμενη αξία. «Διασώζεται» εδώ η πιο σημαντική ερμηνευτικά περίοδος της μεταπολεμικής Βιέννης, η οποία υπήρξε, απλώς, ανεπανάληπτη.