Λαβωμένο θηρίο θυμίζει τις τελευταίες ημέρες ο Καμμένος πρόεδρος χωρίς κόμμα. Οσοι τον έχουν δει τις τελευταίες ημέρες, αυτό μου είπαν. Και ένας πρώην βουλευτής και υπουργός του, το ίδιο μου ανέφερε: «Λαβωμένο θηρίο στο κλουβί». Φυσικά είμαι τρομερά στενοχωρημένος για το γεγονός αυτό, και μάλιστα βλέποντάς τον Πέμπτη το βράδυ τον Καμμένο πρόεδρο σε κατάσταση «αλλού πατάω και αλλού βρίσκομαι», όχι νηφάλιο δηλαδή, αισθάνθηκα ακόμη χειρότερα.

Μα να τον πιάσει έτσι «κότσο» ο άλλος; Αδικο. Κρίμα κι άδικο. Ειδικά αν τον ενημερώσω τον Καμμένο πρόεδρο ότι ο πρώην (συν)εταίρος του, αποχωρώντας επιδεικτικά από την αίθουσα με το που άρχισε να λέει εκείνα τα δακρύβρεκτα «φίλε Αλέξη» πας να μου διαλύσεις το κόμμα, κατευθύνθηκε στο Πολιτικό Γραφείο του Πρωθυπουργού και έριξε το γέλιο της αρκούδας βλέποντάς τον να ωρύεται στο βήμα της Βουλής. Και όχι με τα καλύτερα των σχολίων θα προσθέσω, όπως με ενημέρωσε ο άνθρωπός μου από το Μαξίμου, ο οποίος είχε κουβαληθεί και αυτός στη Βουλή προχθές.

Λένε πως σημασία στην πολιτική έχει να ξέρεις να χάνεις. Ο Καμμένος πρόεδρος χωρίς κόμμα, μέσα στην πολλαπλώς διαπιστωμένη άγνοιά του, προφανώς αγνοεί αυτόν τον βασικό κανόνα. Και όπως προανέφερα συμπεριφέρεται ως «λαβωμένο θηρίο»…

Λάθη

Και όμως κάποτε όλα ήταν τόσο ρόδινα, τόσο ειδυλλιακά, τόσο υπέροχα ανάμεσα σε αυτούς τους δύο. Τι αγκαλιές, τι (σταυρωτά) φιλιά, τι τηλεφωνήματα σε καθημερινή βάση, τι δείπνα. Μέχρι κανένα χρόνο πριν, που άρχισε να στραβώνει το πράγμα. Τότε που πλήθυναν οι συριζοφωνές ότι η συμμαχία με τον Καμμένο φθείρει ανεπανόρθωτα τον ΣΥΡΙΖΑ. Το λάθος το δικό τους ήταν ότι πήγαν εξ αρχής μαζί του, και δεν επεδίωξαν μια συμμαχία με τον κυρ Σταύρο (Θεοδωράκη) που έκανε «κρα» να μπει στην κυβέρνηση εκείνη την εποχή – τον Γενάρη του 2015.

Το λάθος το δικό του, ότι δεν κατάλαβε πως κάθε φορά που έβγαινε ο Φίλης και επισήμαινε το προβληματικό της συμπόρευσης ή ο Σκουρλέτης, αυτοί δεν το έκαναν από δική τους πρωτοβουλία, αλλά σε συνεννόηση με τον Τσίπρα που «έφτιαχνε» κλίμα ώστε να έρθει πιο ομαλά το διαζύγιο.

Ετσι όταν ήρθε το «διαζύγιο» δεν βρέθηκε κανείς να τον υποστηρίξει, αλλά αντιθέτως βρέθηκαν πολλοί να επικροτήσουν τον Τσίπρα που έστω και αργά, του έδειξε την πόρτα της εξόδου.

Ατιμη ζωή…

Ανένδοτος

Η «άτιμη… κενωνία που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στα ξένα χέρια» κατά τη θεϊκή ατάκα της Μήτση Κωνσταντάρα στην ταινία «Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι», στην οποία πρωταγωνιστούσε ο αδελφός της, ο Λάμπρος ο Θεός!

Αλλά φταίει κι αυτός. Ο Καμμένος ντε, όχι ο μακαρίτης Κωνσταντάρας. Διότι όταν του έλεγαν οι άλλοι, οι δικοί του, πάμε να φύγουμε, θα μας διαλύσει ο Τσίπρας, εκείνος επέμενε στην παραμονή στο κυβερνητικό σχήμα, διότι είχε μερικούς λογαριασμούς ακόμη να λύσει (τρομάρα του…).

Υπάρχει λέει, μια συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των ΑΝΕΛ, όχι πολύ πρόσφατη, πριν από το καλοκαίρι, στην οποία ο συνεπώνυμός του Δημήτρης Καμμένος του εισηγείται να αποχωρήσουν από την κυβέρνηση. Και μαζί του συντάσσονται η Μαρία Κόλλια Τσαρουχά και ο Βασίλης Κόκκαλης. Αλλά ο πρόεδρος ανένδοτος. Εξακολουθούσε να πιστεύει στις αγαθές προθέσεις του Αλέξη, και ότι ο άλλος δεν θα τον «έριχνε». Δεν είναι να κλαις;

Εγώ δακρύζω ήδη…

Πραγματικά ανεξάρτητος

Στο μεταξύ ο περί ου ο λόγος Καμμένος, όχι ο Καμμένος πρόεδρος χωρίς κόμμα, ο άλλος, ο Δημήτρης, ο Δύναμη Ελληνισμού, μου διέψευσε κατηγορηματικά χθες το πρωί ότι υπήρξε έστω και σκέψη να επανακάμψει στο υπό διάλυση κόμμα ΑΝΕΛ, προκειμένου ο Καμμένος πρόεδρος να παραμείνει αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος.

– Δεν υπήρξε, ούτε υπάρχει τέτοια περίπτωση. Να γυρίσω πού; Σε κόμμα που δεν υπάρχει; Για να είναι ο Καμμένος αρχηγός, ο οποίος μας έχει καθυβρίσει με όλους τους δυνατούς τρόπους; Σε καμία των περιπτώσεων.

Και μου πρόσθεσε επίσης ότι σήμερα, στην εκπομπή του Γιώργου Αυτιά στον Σκάι, θα διατυπώσει την πρόταση οι ανεξάρτητοι βουλευτές που με την προσθήκη των τριών προερχομένων από τους ΑΝΕΛ υπουργών (Κουίκ, Κουντουρά, Κόκκαλης) θα φτάσουν τους 21, να δημιουργήσουν ενιαία Κοινοβουλευτική Ομάδα, να αποκτήσουν κανονική οργανωτική δομή (επιτροπές της Βουλής κ.λπ.) και να αναγνωριστούν από τον κανονισμό λειτουργίας του Κοινοβουλίου.

Να εντάξουν και τον Καμμένο πρόεδρο χωρίς κόμμα στην υπό διαμόρφωση Κοινοβουλευτική Ομάδα, εισηγούμαι! Να γίνουν 22, και μετά να με φωνάξουν στην πρώτη συνεδρίαση να παρακολουθήσω που θα είναι όλοι τους μαζί «μια ωραία ατμόσφαιρα»!

Γεμάτα λαγούμια

Οπως έχω και στην αρχή αναφέρει ο Καμμένος χωρίς κόμμα πρόεδρος μοιάζει με «λαβωμένο θηρίο». Στο πλαίσιο αυτό, λέει πολλά και διάφορα και εναντίον πολλών και διαφόρων. Σε αυτή τη φάση έχει στοχοποιήσει τον αγαπητό μου Τέρενς Κουίκ, την Ελενα Κουντουρά και τον Βασίλη Κόκκαλη αφήνοντας βαριά υπονοούμενα ότι «τα πήραν» προκειμένου να τον αδειάσουν. Εγώ δεν ξέρω αν τα πήραν – το πιθανότερο είναι ότι δεν τα πήραν. Γιατί για να τα «πάρει» κάποιος πρέπει να βρεθεί ένας τουλάχιστον ο οποίος θα τα «δώσει».

Εγώ από όλα αυτά που είπε χθες το πρωί στο ραδιόφωνο του «Πρώτου Θέματος» κατά των πρώην συνεργατών του, βουλευτών, υπουργών κ.λπ. κρατώ την κατάθεση ψυχής του Καμμένου προέδρου, απόσταγμα σοφίας αλλά και γνώσης προφανέστατα ότι «τα χρήματα πολλές φορές δεν φαίνονται ή φαίνονται πολύ αργά κάποια στιγμή».

Κοίτα τώρα να δεις πρόεδρε, το ίδιο ακριβώς πιστεύω και εγώ! «Δεν φαίνονται» τα ρημάδια τα λεφτά. Αλλά φυσικά, υπάρχουν. Θαμμένα στον κήπο, χτισμένα σε τοίχους, τοποθετημένα μέσα σε σακούλες ως έρμα σε σκάφη, χωμένα σε λαγούμια που φτιάχτηκαν… σκεπαρνιά τη σκεπαρνιά. Υπάρχουν. Και το χειρότερο είναι ότι κάποια στιγμή βρίσκονται. Τότε να δεις δράματα…

Εκκρεμότητες

Κλείνω την «καμμενιάδα» με την οποία απασχόλησα το μεγαλύτερο μέρος της στήλης μου, σήμερα που είναι η μέρα Σάββατο, και επιστρέφω σε πιο υγιή θεματολογία, του είδους ψηφίστηκε η Συμφωνία των Πρεσπών όπως ψηφίστηκε, τι γίνεται από εδώ και πέρα; Καταρχήν υπάρχουν μερικές μνημονιακές εκκρεμότητες, περίπου 10, τις οποίες θα κληθεί να κλείσει η κυβέρνηση για να είμαστε εντάξει και με τους πιστωτές, και για να μην ξαναγυρίσουμε στην εποχή που έτρεμε η ψυχή μας, να βγάλουμε τις αξιολογήσεις. Κατά δεύτερον, υπάρχουν ορισμένα νομοσχέδια τα οποία βιάζεται να προωθήσει η κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή ώστε να μην υπάρξουν εκκρεμότητες λέει εκείνη, να έχει να δείχνει κάτι στην προεκλογική περίοδο στους ψηφοφόρους, λέω εγώ.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πρέπει πλέον να αναμένουμε από εδώ και πέρα και για ένα διάστημα ενός-ενάμιση μήνα θα είναι έντονη κοινοβουλευτική-νομοθετική δραστηριότητα, ώστε να πάμε εν συνεχεία ομαλά σε εκλογές. Πότε; Το είπαμε, ρε παιδιά, το είπαμε, από προχθές. Τον Μάιο πρώτα ο Θεός…