Οφείλει κάποιος να αναγνωρίσει στον ΣΥΡΙΖΑ την εντυπωσιακή παρουσία αρραγούς ενότητας των στελεχών του. Και είναι αυτό εξαιρετικό μάθημα προς την πολιτική μαλθακότητα της αντίπερα πολιτικής όχθης. Κέντρο και Κεντροδεξιά / Κεντροαριστερά ταλανίζονται από τη ματαιοδοξία και τις απίστευτες προσωπικές φιλοδοξίες ακόμα και ασήμαντων στελεχών τους.

Ας αναλογισθεί κάποιος τους κλυδωνισμούς που υπέστησαν τα κόμματα αυτά στη φάση της πρόσφατης οικονομικής κρίσης, και την απίστευτη ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ – μέσα στον κυκεώνα των δύσκολων ψηφοφοριών που αντιμετώπισε για δυσχερείς οικονομικές αποφάσεις αλλά και για το κρίσιμο ζήτημα των Πρεσπών.

Το μάθημα είναι προφανές. Για το μέλλον κυρίως. Η αντιπολίτευση οφείλει να ξεκαθαρίσει θέσεις αλλά και να επιλέξει πρόσωπα ώστε στο μέλλον, ανεξαρτήτως δυσκολιών, να μη γίνει έρμαιο ανόητων προσωπικών φιλοδοξιών και σκόπιμων παρερμηνειών θέσεων και πολιτικών.

Επείγει ο καταρτισμός εκλογικών συνδυασμών του κεντροδεξιού χώρου ώστε τα νέα στελέχη να έχουν χρόνο να οργανώσουν την εκστρατεία τους και να αντιπαραταχθούν στο παλιό κατεστημένο της παράταξης. Με δυναμικές ανανεωτικές θέσεις να αποδείξουν στην ελληνική κοινωνία πως το μέλλον βρίσκεται μακριά από πελατειακές σχέσεις και τον καταστρεπτικό κρατισμό.

Για την ηγεσία του χώρου το στοίχημα δεν βρίσκεται στη νίκη το βράδυ των εκλογών. Αλλά στη δημιουργία μιας νικηφόρας παράταξης που δίχως κλυδωνισμούς και πισωγυρίσματα θα έχει μετεκλογικά το θάρρος να προωθήσει μεταρρυθμίσεις ώστε η κοινωνία να οδηγηθεί σε καινούργιους δρόμους.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο δρόμος δεν θα ‘ναι εύκολος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όμως έδειξε πως με επιμονή και ενότητα δεν υπάρχει στόχος που δεν κατακτάται. Φτάνει να γίνει συνείδηση πως η προσπάθεια θα συναντήσει αναταράξεις και πως χρειάζεται χαλύβδινη πίστη στο τελικό αποτέλεσμα για να υπάρξει επιτυχία.