Κάθε πότε συγκαλεί το Υπουργικό του Συμβούλιο ο Αλέξης Τσίπρας; Συνήθως όποτε χρειάζεται τα πλάνα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης με φόντο τους δρύινους τοίχους και ταμπλό βιβάν τα μέλη της κυβέρνησης για ανακοινώσεις – σαν τη χθεσινή για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Οποτε, άρα, η πρώτη φορά Αριστερά έχει ανάγκη να φιλοτεχνήσει το προφίλ που εξυπηρετεί τους εκάστοτε σχεδιασμούς της. «Κάθε φορά που επιβάλλεται να αλλάξει την ατζέντα της επικαιρότητας» λένε ακόμη κι όσοι δεν συγκαταλέγονται στους χολερικούς της αντιπολίτευσης. Δύσκολα τους καταλογίζεις ότι το υποστηρίζουν από αντιπολιτευτικό αυτοματισμό. Μια γρήγορη αναδρομή στα υπουργικά του τελευταίου εξαμήνου και στους λόγους που οδηγούσαν στη σύγκλησή τους τούς επιβεβαιώνει. Είτε οι συνεδριάσεις ξεκινούσαν με ομιλία Τσίπρα σε λάιβ σύνδεση, είτε όχι. Στις 2 Ιουλίου του 2018, ας πούμε, μαζεύτηκαν γύρω από το οβάλ τραπέζι επειδή μια μέρα πριν ο Καμμένος είχε ανέβει στη βήμα του Εθνικού Συμβουλίου του κόμματός του για ηρωικές δηλώσεις τύπου «αν έρθουν οι Πρέσπες στη Βουλή, θα αποσυρθούν οι ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση».

Σόου

Στις 27 Ιουλίου, τέσσερις μέρες μετά το Μάτι και μία μόλις μετά τη συνέντευξη Τύπου Τζανακόπουλου – Τόσκα, σύμφωνα με την οποία ο κρατικός μηχανισμός είχε πετύχει αλλά 84 άνθρωποι είχαν πεθάνει μέχρι τότε, ξαναμαζεύτηκαν. Στις 31 Αυγούστου, το νέο κυβερνητικό σχήμα συνεδρίασε (έπειτα από τον ανασχηματισμό που θα θυμόμαστε ως ανασχηματισμό Κατερίνας Παπακώστα) προκειμένου να στείλει το μήνυμα του μεταμνημονιακού περιπάτου, ο οποίος κατά τη συριζαϊκή αφήγηση είχε πλέον αρχίσει. Η επόμενη μάζωξή τους έγινε στις 16 Οκτωβρίου. Είχε προηγηθεί το περιλάλητο καμμενικό plan b για το Σκοπιανό, που ο τότε μικρός κυβερνητικός εταίρος είχε σπεύσει να μοιραστεί με τους Αμερικανούς στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Το τελευταίο έγινε στις 19 Δεκεμβρίου του 2018, για να διαφημιστούν 15.000 προσλήψεις εκπαιδευτικών. Με δυο λόγια, η εμμονή της πρώτη φορά Αριστεράς στην επικοινωνιακή διαχείριση είτε όσων αντιλαμβάνεται ως επιτυχίες της, είτε όσων αντιμετωπίζει ως προβλήματα δείχνει πόσο παλιό είναι το τσιπρικό νέο. Τόσο παλιό που καταφεύγει σε τακτικές από την εποχή του Καραμανλή του νεότερου, όπως τα υπουργικά-σόου.