Μια ομάδα του λαού (όπως είναι το προσωνύμιο της Μακάμπι), που έχει καλομάθει στο παρελθόν στις δόξες του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, σε μια από τις πιο κρίσιμες καμπές της ιστορίας της εμπιστεύτηκε τις τύχες της σε έναν άνθρωπο του λαού, έναν απλό άνθρωπο αλλά με ξεχωριστές ικανότητες. Είναι λογικό λοιπόν οι Ισραηλινοί να τρίβουν τα χέρια τους με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, που από την ανυποληψία (ουραγοί στην Ευρωλίγκα με μόλις μία νίκη σε επτά αγώνες) επιχειρεί να τους οδηγήσει στην περίφημη γη της επαγγελίας. Η οποία στην προκειμένη περίπτωση θα είναι η – μέχρι πριν από λίγους μήνες όνειρο… χειμερινής νυκτός – είσοδος στην πρώτη οκτάδα και τα πλέι οφ.
Δύο εβδομάδες προσαρμογής ήταν αρκετές και από τότε η Μακάμπι έχει ρεκόρ 8-3 στα τελευταία 11 παιχνίδια, με νίκες μεταξύ άλλων όπως ο θρίαμβος στη Μόσχα επί της ΤΣΣΚΑ και μάλιστα με 17 πόντους διαφορά (οι Ισραηλινοί είχαν να νικήσουν εκτός έδρας τους Μοσχοβίτες 14 χρόνια, από το 2004!) και με Μπαρτσελόνα και Παναθηναϊκό. Ενας προπονητής απίστευτα οξυδερκής, που μέσα από τη δουλειά του έχει κερδίσει σχεδόν την καθολική αναγνώριση όπου και αν έχει δουλέψει (Κολοσσό, Πανιώνιο, Ολυμπιακό ως πρώτος). Το ΣΕΦ, που έγινε το σπίτι του, τον περιτριγύριζε από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, όταν εκεί πριν από 20 χρόνια ως συνεργάτης του Κώστα Φλεβαράκη στον ΠΑΟΚ είχε κατακτήσει το Κύπελλο Ελλάδας κόντρα στην ΑΕΚ.
Εκεί έμελλε να είναι το δεύτερο σπίτι του για μια τετραετία, στην οποία άφησε εποχή και έγινε ένας από τους πιο επιτυχημένους προπονητές στην ιστορία του Ολυμπιακού. Ο μόνος που επί παντοκρατορίας του Παναθηναϊκού πήρε δύο back to back πρωταθλήματα Ελλάδας με δύο ξεχωριστά ρεκόρ το καθένα.
Το πρώτο με 3-0 νίκες επί των Πρασίνων στους τελικούς (κάτι που πρώτη φορά πετύχαιναν στην ιστορία τους οι Ερυθρόλευκοι) σε μια σεζόν όπου τελείωσε με ρεκόρ 5-0 επί του αιώνιου αντιπάλου (μαζί με τις δύο νίκες στην κανονική περίοδο), κάτι που δεν είχε καταφέρει ποτέ ούτε ο Γιάννης Ιωαννίδης αλλά ούτε και ο Ντούσαν Ιβκοβιτς επί κυριαρχίας του Ολυμπιακού! Το δεύτερο πρωτάθλημα ήταν εξίσου ιστορικό για τους Πειραιώτες καθώς ήταν το πρώτο που κατακτήθηκε στην έδρα του Παναθηναϊκού με τα (εις διπλούν) εκπληκτικά buzzer beater τρίποντα του Βασίλη Σπανούλη στον 2ο και στον 4ο τελικό.
Προπονητής… εκ γενετής
Πιθανότατα ο «Μελαχρινός», όπως τον βάφτισε ο επί χρόνια συνεργάτης του Σταύρος Ελληνιάδης σε αντιπαράθεση με τον περίφημο «Ξανθό» (Γιάννης Ιωαννίδης) που είχε ζήσει ο Σταύρος ως παίκτης, θα είχε γίνει και ο δεύτερος έλληνας προπονητής που θα είχε σηκώσει την Ευρωλίγκα (μετά τον Γιώργο Μπαρτζώκα) αν δεν είχε την ατυχία στους δύο τελικούς που οδήγησε τον Ολυμπιακό (2015 και 2017) να πέσει πάνω στις γηπεδούχους και πλέον φορμαρισμένες ομάδες της Ευρώπης (Ρεάλ και Φενέρμπαχτσε αντίστοιχα) εκείνη την εποχή. Στον Ολυμπιακό δεν άγγιξε (πράγμα σπάνιο) ούτε με μια αλλαγή το δημιούργημα του Γιώργου Μπαρτζώκα, τον οποίο αποθέωσε κατακτώντας πρωτάθλημα με 3-0 και παίζοντας τελικό Ευρωλίγκας. Λατρεύει την επιθετική άμυνα και είχε δείξει το ταλέντο του από μικρός όταν δεν ήταν καλός με την μπάλα στα χέρια (ως παίκτης) αλλά με το πινακάκι του προπονητή. Που δεν ακολούθησε όχι μόνο το επάγγελμα του πατέρα του (είχε έτοιμο το οδοντιατρείο για τον γιο) αλλά ούτε καν το άθλημά του, καθώς ο συγχωρεμένος Σάββας Σφαιρόπουλος ήταν εξαιρετικός ποδοσφαιριστής με θητεία και στον Ολυμπιακό! Ο οποίος αν η μοίρα δεν στεκόταν καλή μαζί του (ώστε να μην μπουν στο μοιραίο αεροπλάνο για τη Θεσσαλονίκη με τον συμπαίκτη του στην Καλαμαριά Παράσχο Αυγητίδη στις 29/11/1959 όταν το αεροσκάφος κατέπεσε στον Αυλώνα και σκοτώθηκαν όλοι οι επιβαίνοντες) δεν θα είχε προλάβει να φέρει στη ζωή τον Γιάννη! Τα πρώτα βήματά του τα έκανε στον Απόλλωνα Καλαμαριάς (καθώς δεν τον ενδιέφερε ούτε το παιδαγωγικό τμήμα όπου είχε περάσει στη Ρόδο, ούτε τα ΤΕΦΑΑ όπου επίσης είχε πετύχει, αλλά μόνο η πορτοκαλί μπάλα) ακόμα και ως συνεργάτης προπονητή στη γυναικεία ομάδα του συλλόγου. Από την οποία έφυγε με κληρονομιά έναν γάμο με την τότε παίκτρια και νυν σύζυγό του Μαρία Σακάρογλου με την οποία έχουν δυο παιδιά, τον ηλικίας 21 ετών Σάββα και τον 16χρονο Ανέστη.