Μια σύντομη – fast track, για την αντιπολίτευση – διαδικασία, η οποία διήρκεσε δυόμισι μήνες και εξαντλήθηκε σε 18 συνεδριάσεις, ολοκληρώνεται σήμερα στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος. Το διά ταύτα είναι αυτό που όλοι ανέμεναν εξαρχής: ότι είναι περισσότερα αυτά που χωρίζουν τα κόμματα, παρά εκείνα που τα ενώνουν.

Την ευθύνη για αυτό αποδίδει η αντιπολίτευση στην ατολμία της κυβέρνησης να θέσει στη συζήτηση μεγάλα ζητήματα, όπως αυτό της παιδείας (άρθρο 16), του περιβάλλοντος (άρθρο 24) και όχι μόνον. Αλλά και εκεί που υπάρχει μια σύμπτωση απόψεων καταγράφηκαν διαφωνίες και διαφορετικές προσεγγίσεις και ερμηνείες. Είναι χαρακτηριστικό της απόστασης που χωρίζει τα κόμματα ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ταυτίστηκαν μόνο σε δύο περιπτώσεις: στο άρθρο 62 με τον περιορισμό του θεσμού της βουλευτικής ασυλίας μόνο για αδικήματα που τελέστηκαν κατά την άσκηση των καθηκόντων και όχι για όλα τα υπόλοιπα, για τα οποία καταργείται, όπως και στο άρθρο 96 για τη συνταγματική εξομοίωση των στρατιωτικών δικαστηρίων με τα τακτικά δικαστήρια, μια συμπληρωματική πρόταση της ΝΔ που έγινε αποδεκτή από τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΙΕΣ. Κατά τα άλλα, ακόμα και στο άρθρο 32 που αφορά την αποσύνδεση της εκλογής του προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής και την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν μεν, διαφωνούν δε, καθώς το κυβερνών κόμμα προτείνει έξι ψηφοφορίες, μία κάθε μήνα και κατόπιν, εφόσον αποβούν άκαρπες, άμεση προσφυγή στον λαό, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση προτείνει πλειοψηφίες 200, 180 και 151 ώστε να προκύπτει η δυνατότητα εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή.

Σημεία σύγκλισης υπάρχουν και στο άρθρο 86 για την ποινική ευθύνη των υπουργών και την κατάργηση της αποσβεστικής προθεσμίας που προβλέπεται, ωστόσο η ΝΔ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει να δώσει και αναδρομική ισχύ για αδικήματα που τελέστηκαν την τελευταία 20ετία. Ενώ και στο άρθρο 101Α για τις ανεξάρτητες Αρχές καταγράφηκαν κοινές προσεγγίσεις ως προς το να μην απαιτούνται τα 4/5 αλλά τα 3/5 προκειμένου να ορίζονται τα μέλη τους και οι διοικήσεις τους, με τη ΝΔ όμως να θέλει αυτό να γίνεται από ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή και όχι από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής, και τον ΣΥΡΙΖΑ να επιδιώκει η Ολομέλεια να αποφασίζει με πλειοψηφία 3/5 την ίδρυση μιας νέας ανεξάρτητης Αρχής (πέραν εκείνων που προβλέπει το Σύνταγμα).

Σε αυτό το κλίμα η Επιτροπή Αναθεώρησης θα ψηφίσει σήμερα ποιες προτάσεις θα παραπεμφθούν στην Ολομέλεια, η οποία θα αποφανθεί (σε δύο ψηφοφορίες με απόσταση ενός μηνός η μία από την άλλη) ποιες θα είναι οι διατάξεις που θα αναθεωρηθούν από την επόμενη (αναθεωρητική) Βουλή. Αν η Ολομέλεια παραπέμψει διατάξεις με πλειοψηφία 151 ψήφων, τότε η επόμενη Βουλή θα χρειαστεί για να τις αναθεωρήσει 180 ψήφους και αντιστρόφως.

ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ. Η ΝΔ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για εργαλειοποίηση του Συντάγματος και ότι επιχειρεί να προσδώσει σε αυτό χαρακτήρα προεκλογικού προγράμματος. Οπως δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο γενικός εισηγητής του κόμματος Κώστας Τασούλας, «ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε το Σύνταγμα της “ευτυχίας” χωρίς καμία διάταξη για την παιδεία, την οικονομία, το περιβάλλον και τη Δικαιοσύνη! Φρόντισε ωστόσο αντί για αυτά να προτείνει τη συνταγματική κατοχύρωση της αστάθειας, προτείνοντας να κατοχυρωθεί συνταγματικά η απλή αναλογική». Η αξιωματική αντιπολίτευση εμμένει, όπως εξηγεί ο εισηγητής της, σε αυτό που ζήτησε από την αρχή, «για όλα αυτά να αποφασίσει τελικά ο ελληνικός λαός, προτείνοντας να υπερψηφιστούν από το κάθε κόμμα και οι προτάσεις του άλλου κόμματος, έτσι ώστε η επόμενη Βουλή με τη νωπή πλειοψηφία της να επιλέξει την αναθεωρητική πρόταση που ουσιαστικά θα έχει προεπιλέξει ο ίδιος ο λαός». Και προειδοποιεί ότι «αν τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το δεχθεί, όπως όλα δείχνουν, θα αποδείξει πως απλώς θέλησε να “κάψει” μια ουσιαστική συνταγματική αναθεώρηση που έχει ανάγκη ο τόπος έπειτα από τη μικροσκοπική αναθεώρηση του 2008». Τι σημαίνει αυτό; Οτι η επόμενη αναθεωρητική Βουλή θα κληθεί να σταθμίσει αν θα προχωρήσει μια ελλιπής αναθεώρηση σαν του 2008 ή θα την ακυρώσει για να προχωρήσει σε μια νέα αναθεωρητική διαδικασία.