Στις τελευταίες δυο μέρες του μεταγραφικού παζαριού μην απορείτε αν υπάρξουν αγορές, πωλήσεις και αποχωρήσεις, που θα συζητηθούν. Ειδικά ο Ολυμπιακός μοιάζει να είναι ενεργός σε πολλά μέτωπα. Ηταν έκπληξη και η απόκτηση του Γιούρι Λοντίγκιν (ως αναπληρωματικού τερματοφύλακα) και η επιστροφή του Αβραάμ Παπαδόπουλου (που θα κλείσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό και θα αναλάβει μάλλον το επόμενο καλοκαίρι κάποια διοικητική θέση). Δεν αποκλείεται οι εκπλήξεις να συνεχιστούν – σίγουρα θα έχουμε και κάποιες αποχωρήσεις. Μετά τον νεαρό Νικολάου, που πήγε στην ιταλική Εμπολι, κάπου θα πάει κι ο Ανδρούτσος (μάλλον στη Σπάρτα Πράγας), ενώ παίζεται η παραμονή του Ναουέλ, του νεαρού Γιάννη Μασούρα και του Φετφατζίδη – ας μην ξεχνάμε ότι ήρθαν ο Γιώργος Μασούρας και ο Ζιλ Ντίας και οι ακραίοι έγιναν ξαφνικά πάρα πολλοί. Οι Γάλλοι εξακολουθούν να γράφουν ότι η Ολιμπίκ Μαρσέιγ θέλει να κάνει πρόταση για τον Κούτρη – και αν γίνει, προφανώς και θα εξεταστεί σοβαρά. Ισως να σχετίζεται και με το αν οι Γάλλοι θα καταφέρουν να δανείσουν τον Κώστα Μήτρογλου στη Γαλατάσαραϊ, ώστε να απαλλαγούν από το τεράστιο συμβόλαιό του: ο διεθνής φορ στοιχίζει πάνω από 3 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Οπως και να ‘χει το πράγμα τις δυο τελευταίες μέρες μπορεί να γίνουν πολλά.

Βέρα

Στο μεταξύ στην Ελλάδα δεν έρχονται μόνο παίκτες, αλλά και προπονητές. «Δεν μπορούσα να μη δεχθώ την πρόταση γιατί πάω σε ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων. Πάντα παίρνω δραστικές αποφάσεις στη ζωή μου και οι αλλαγές είναι ξαφνικές. Ημουν πολύ καλά στην Κουρίκο αλλά ήρθε η πρόταση του ΟΦΗ και δεν μπορούσα να πω όχι» είπε μεταξύ άλλων ο νέος προπονητής της ομάδας του Ηρακλείου, Χάιμε Βέρα. Νομίζω πως αν έλληνας προπονητής χαρακτήριζε μια ομάδα «ξενοδοχείο» (έστω και πεντάστερο…) θα είχαν ξεσηκωθεί εναντίον του οι οργανωμένοι οπαδοί – πριν καν υπογράψει. Στην Ελλάδα ο όρος «ξενοδοχείο» δεν είναι και τόσο κολακευτικός, όταν μιλάμε για ομάδες γενικά: συνήθως μαρτυρά ότι υπάρχει ένα περίεργο «πήγαινε – έλα», ότι κανείς εκεί δεν στεριώνει. Στις δηλώσεις του Βέρα όμως δεν υπήρχε κάποιο ίχνος ειρωνείας: ίσα ίσα που καταλάβαμε πως στη Χιλή η διαμονή σε ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων είναι κάτι σαν όνειρο ζωής…

Ξενοδόχοι

Το αστείο στην ιστορία είναι ότι όταν ρωτούσες σε ποιον ανήκει ο ΟΦΗ, πριν τις μετοχές του αποκτήσει ο ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας Μιχάλης Μπούσης, σου απαντούσαν όλοι «σε κάτι ξενοδόχους». Εφυγαν οι ξενοδόχοι και ήρθε ο Βέρα που βλέπει τον ΟΦΗ σαν ξενοδοχείο!

Δήλωση

Πάντως ακόμα και αυτή η άκρως θεαματική δήλωση του νέου προπονητή του ΟΦΗ, που υπόσχεται να δώσει στην ομάδα «λατινοαμερικάνικο στυλ», δεν συγκρίνεται με την εκπληκτική δήλωση που είχε κάνει ο ίδιος ο Μπούσης μιλώντας στην «Αθλητική Κυριακή» της ΕΡΤ μετά το ματς ΟΦΗ – Ολυμπιακός (1-0) – το πρώτο που είδε ως ιδιοκτήτης της ομάδας. Δακρυσμένος και χαρούμενος για τη νίκη είχε πει πως το μυστικό της επιτυχίας της ομάδας ήταν ότι εκείνο το παιχνίδι έγινε τη μέρα του μνημόσυνου της γιαγιάς του (!), η οποία «από εκεί ψηλά έβλεπε το παιχνίδι κι έβαλε το χέρι της». Το υπενθυμίζω διότι από ό,τι διάβασα ο Μπούσης επιστρέφει από την Αμερική για να είναι δίπλα στην ομάδα στα δύσκολα ματς που έρχονται. Ελπίζω οι νέες δηλώσεις να είναι το ίδιο θεαματικές.

Ουρά

Αυτή η εμβόλιμη αγωνιστική που θα γίνει σήμερα και αύριο μοιάζει πολύ σημαντική για τις ομάδες που βρίσκονται στην ουρά της βαθμολογίας. Η Λαμία μπορεί να κερδίσει τον ουραγό Απόλλωνα και να ξεφύγει από την επικίνδυνη ζώνη, τη στιγμή που όλοι οι άλλοι έχουν δύσκολα ματς. Ο ΟΦΗ αντιμετωπίζει τον Ατρόμητο, που δεν γίνεται να χάνει συνέχεια. Ο ΠΑΣ πάει στην Τούμπα και το πιθανότερο είναι να εισπράξει μια τεσσάρα για να πάει ο ΠΑΟΚ στο ντέρμπι με την ΑΕΚ με την ψυχολογία στα ύψη. Ο Πανιώνιος έχει ένα τρομερά δύσκολο παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης στη Νέα Σμύρνη: και η ομάδα του Γιώργου Παράσχου θέλει να σταματήσει το πολύ κακό σερί από ήττες που έχει στο πρωτάθλημα. Τέλος, ο Λεβαδειακός παίζει με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ – επίσης ένα πολύ δύσκολο ματς. Οποιος από όλους αυτούς κάνει βαθμό ή βαθμούς αποκτά αβαντάζ παραμονής.

Ωρα

Αναφέρθηκα στον Λεβαδειακό και θέλω να πω ότι πολύς κόσμος συγκινήθηκε βλέποντάς τον να κερδίζει την Κυριακή τον Αρη. Η συγκίνηση προέκυψε, όχι απλώς για τη νίκη, αλλά κυρίως γιατί αυτή ήρθε σε ένα ματς που έγινε «Κυριακή 3 η ώρα το απόγευμα», δηλαδή σε ένα χρονικό σημείο που οι πιο παλιοί ονόμαζαν «Ωρα Γιάννη Κομπότη». Δεν θυμάμαι ποιος είχε κάνει τη σημειολογική αυτή παρατήρηση, αλλά είναι πάνω από δέκα χρόνια που μου το είχε πει και το είχα γράψει: πρέπει αυτός που το είπε να ήταν ο τότε διευθύνων σύμβουλος της Σούπερ Λίγκας και σήμερα γενικός διευθυντής της FIBA Πατρίκ Κομνηνός. Τι είχε πει; Πως ο Λεβαδειακός κερδίζει πάντα όταν παίζει στην «ώρα του Κομπότη», δηλαδή Κυριακή στις 3 το μεσημέρι. Από τη μεριά μου κάνοντας αποδεκτή την παρατήρηση είχα προσθέσει πως αν ο Λεβαδειακός έπαιζε πάντα 3 η ώρα το μεσημέρι και το ματς δεν είχε και τηλεοπτική κάλυψη, θα μπορούσε άνετα να διεκδικήσει και το Τσάμπιονς Λιγκ. Ολοι συμφώνησαν: η ώρα αυτή έχει κάτι το μαγικό…

Κομίνης

Στο μεταξύ συνεχίζονται τα καταπληκτικά επιτεύγματα των αρχιδιαιτητών. Στο ματς Λάμια – Ατρόμητος είχαμε την Κυριακή, όχι ένα γκολ που δεν έπρεπε να μετρήσει, αλλά τρία! Το γκολ του Ατρομήτου ξεκινά από επιθετικό φάουλ του Κουλούρη, που ολοκληρώνει και τη φάση σκοράροντας. Η Λαμία ισοφαρίζει με γκολ που σημειώνει ο Μπαράλες από θέση οφσάιντ. Το κερασάκι στην τούρτα είναι το πέναλτι που σφυρίζει ο διαιτητής Κομίνης και με το οποίο οι γηπεδούχοι κερδίζουν: ο Δημούτσος πέφτει πάνω στον πεσμένο Χατζηισαΐα και ούτε καν διαμαρτύρεται, αλλά ο διαιτητής δείχνει τη βούλα. Ο Κομίνης παίζει διαρκώς από την αρχή της χρονιάς και είναι λογικό κάπου να κουράστηκε. Επειτα από τόσα λάθη θα ‘πρεπε να πάει σπίτι – έστω για λίγο. Κι όμως ο Περέιρα τον στέλνει με τους συνεργάτες του στο Γεώργιος Καραϊσκάκης για το ματς Ολυμπιακός – ΑΕΛ, μάλλον το σημαντικότερο της εμβόλιμης αγωνιστικής. Αν δεν το τινάξει στον αέρα θα είναι θαύμα…

Πάλι

Στο μεταξύ, βλέποντας τα κατορθώματα του Κομίνη στο ματς με τη Λαμία, ο ιδιοκτήτης του Ατρομήτου Γιώργος Σπανός ζήτησε ξένους διαιτητές στα ματς Κυπέλλου με την ΑΕΚ. Μάλλον θα φταίει πάλι το bullying, που λέει κι ο Περέιρα…