Νομπέλ απανθρωπισμού. Σήμερα το μεσημέρι στη Θεσσαλονίκη αριστερές οργανώσεις και συλλογικότητες καλούν στον δρόμο τους πολίτες υπέρ Μαδούρο, «ενάντια στο πραξικόπημα-επέμβαση που επιχειρείται στη Βενεζουέλα». Στην ουσία, είναι μια συγκέντρωση που υπερασπίζεται το αυταρχικό καθεστώς ενός ηγέτη ο οποίος έχει ποδοπατήσει κάθε έννοια δημοκρατικής τάξης, ενώ ταυτόχρονα έχει οδηγήσει στην απόλυτη εξαθλίωση τον λαό του. Μια συγκέντρωση ολιγάριθμων στην Ελλάδα, απέναντι σε πολυπληθείς συγκεντρώσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών στις πόλεις της Βενεζουέλας, που θα γίνουν σήμερα και το Σάββατο, όχι με την ασφάλεια και την άνεση των θεσσαλονικέων αριστερών αλλά, αντίθετα, με σοβαρή την πιθανότητα να σκοτωθούν από τα πυρά του στρατού ή των πραιτοριανών του καθεστώτος, ή να συλληφθούν.

Μπορεί η συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης να είναι ουσιαστικά υπόθεση μερικών περιθωριακών ομάδων, ωστόσο οι μαδουριστές της Θεσσαλονίκης δεν είναι μόνοι. Σιωπηλά, μαζί τους είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτές και στελέχη του. Πριν από λίγες μέρες, άλλωστε, σε συνάντηση του πρέσβη της Βενεζουέλας με τον γραμματέα της ΚΕ του κόμματος, Πάνο Σκουρλέτη, επιβεβαιώθηκε η στήριξη του κυβερνώντος κόμματος στο αυταρχικό καθεστώς της μακρινής νοτιοαμερικανικής χώρας. Λίγο μετά, η κυβέρνηση του υποψηφίου για Νομπέλ, όπως διαδίδουν κάτι φίλοι του, Αλέξη Τσίπρα προσπάθησε και κατάφερε να αμβλυνθεί ο τόνος της ευρωπαϊκής ανακοίνωσης. Με αποτέλεσμα, ο πρόεδρος της Εθνικής Συνέλευσης, που εκτελώντας συνταγματικό δικαίωμα αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος απέναντι στον Μαδούρο, Χουάν Γκουαϊντό, μέσω του δημοσιογράφου Ιάσονα Πιπίνη, να καλέσει τον έλληνα μέλλοντα νομπελίστα πρωθυπουργό να ζήσει μια βδομάδα στο Καράκας με τον κατώτατο μισθό της χώρας.

Οσο για τις κατηγορίες κατά του Γκουαϊντό, ότι έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει ένα πραξικόπημα, όποιος τις διακινεί ας ξέρει ότι επί χρόνια ο Μαδούρο έχει διαλύσει κάθε δημοκρατικό θεσμό (Δικαιοσύνη, ΜΜΕ, αντιπολίτευση), ότι τη νίκη του στις εκλογές του περασμένου Μαΐου δεν την αναγνώρισαν πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων ούτε η Ευρωπαϊκή Ενωση, και ότι η εξουσία του είναι βαμμένη με αυταρχισμό, φτώχεια και αίμα: περισσότεροι από 150 πολίτες έπεσαν νεκροί στις ταραχές του 2017, περισσότεροι από 13 στις ταραχές της προηγούμενης εβδομάδας.

Σκέπτομαι μόνο πώς θα φαινόταν σε μας τους Ελληνες αν γίνονταν διαδηλώσεις σε ευρωπαϊκές χώρες υπέρ της απριλιανής χούντας. Κι αν οι ξένοι συμμερίζονταν τις κατηγορίες του χουντικού καθεστώτος για τον Αλέκο Παναγούλη, που είχε αποπειραθεί να δολοφονήσει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο…