Μέχρις ότου περάσει, και για να περάσει τους δυο πρόσφατους κοινοβουλευτικούς κάβους – την ψήφο εμπιστοσύνης και την υπερψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών – η κυβέρνηση κινήθηκε στο όριο των θεσμών, αλλά οριακά εντός νομιμότητας. Χρησιμοποιώντας αυτό που ονόμασα «κοινοβουλευτικό μεκανό», δηλαδή τη σύμμειξη δυο ψηφοφοριών που δεν ενώνονταν με φυσικό τρόπο, ώστε η μία να τροφοδοτήσει την άλλη με τις ψήφους που της έλειπαν, η κυβέρνηση επιβίωσε, παρότι έχασε τον ελάσσονα εταίρο της και παρότι μετέτρεψε, μόνη της και ανεπιτυχώς, το «ονοματολογικό» σε ευρύτερο «μακεδονικό» ζήτημα. Εν τω μεταξύ όμως η κοινοβουλευτική ζωή είχε εισέλθει, λόγω απώλειας της ουσιαστικής δεδηλωμένης, σε δομική αστάθεια και η κυβέρνηση κινείται πλέον ανοιχτά στον χώρο της κοινοβουλευτικής εκτροπής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή