Η κυρία δεν με μέλει

Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Παρότι ο τίτλος είναι «δανεισμένος» από το θεατρικό έργο του Βικτοριέν Σαρντού που αναφέρεται στη Γαλλική Επανάσταση και προκαλεί συνειρμούς με τη Μαρία Αντουανέτα, ουδεμία σχέση έχει με το πώς ερμηνεύονται κάποιες εκφάνσεις της προσωπικότητας της Μπριζίτ Μακρόν. Η «ανεμελιά» της έχει να κάνει κυρίως με τον τρόπο που διαχειρίζεται τη διαφορά των 24 ετών με τον νεότερο σύζυγό της – κάτι που έχει απασχολήσει την ειδησεογραφία πολύ περισσότερο εκτός, παρά εντός Γαλλίας. Παρατηρώ τις φωτογραφίες της, ακόμη και τις επίσημες, αυτές δηλαδή στις οποίες θα μπορούσε να είχε γίνει ένα «μάζεμα», για να πούμε κομψά το Photoshop. Και μετά παρατηρώ γυναίκες εδώ στην Ελλάδα. Και την αποτυπωμένη, συχνά εφιαλτικά, στα πρόσωπα ή τα ρούχα τους, προσπάθεια να φανούν πιο νέες. Βεριτάμπλ Γαλλίδα η κυρία Μακρόν, γνωρίζει πολύ καλά τις ισορροπίες της κομψότητας. Ξέρει ότι μια γυναίκα 65 ετών που έχει παστωθεί στα υαλουρονικά ή φοράει ρούχα από την ντουλάπα της κόρης της (ίσως και της εγγονής της) δεν φαίνεται 45. Φαίνεται μια γυναίκα 65 ετών που θέλει να μοιάζει νεότερη. Το «Θα γεράσω. Δεν το επιλέγω» που της αποδίδεται, εμπεριέχει και τη σοφία τού «Δεν μπορώ να το αλλάξω».