«Τα προξενιά για την Ειρήνη άρχισαν να φθάνουν στο σπίτι του Σπύρου το ένα μετά το άλλο. Η Ειρήνη άρχισε να τραβά την προσοχή των Κερκυραίων νέων και οι προξενήτρες δεν άργησαν να χτυπήσουν το κουδούνι της Ρένας. Η Ειρήνη αδιαφορούσε για όλα αυτά…». Η ηρωίδα της Κατερίνας Σαμψώνα στο μυθιστόρημα «Δεύτερες ζωές» (εκδ. Πικραμένος, 2018) αντιπροσωπεύει την πρώιμη γυναικεία χειραφέτηση στην Κεφαλονιά των αρχών του 20ού αιώνα. Η μητέρα της Μαρία είχε υποταχθεί στη θέληση του πατέρα της και παντρεύτηκε. Ο γάμος, ωστόσο, καταλήγει σε φιάσκο κι έτσι επιστρέφει στο πατρικό με την κόρη της Ειρήνη. Στο πέρασμα των χρόνων, η τελευταία εγκαταλείπει το νησί της για την Κέρκυρα, σ’ ένα ταξίδι που πιστεύει πως θα της αλλάξει τη ζωή. Υστερα από τις πρώτες ελπίδες, τον γάμο με τον Νίκο Δελλή, αλλά και τις απογοητεύσεις, καταφθάνει στη Θεσσαλονίκη. «Εως τη στιγμή που βρέθηκε έξω από το σπίτι του Νίκου στην παραλία της Θεσσαλονίκης δεν είχε πει λέξη σε κανέναν. Ηταν ένα διώροφο σπίτι, με λίγα έπιπλα και λιτή διακόσμηση, γεγονός που μαρτυρούσε την έλλειψη γυναίκας». Προικισμένη με πολλές αντοχές από τη δημιουργό της – που ζει κι εργάζεται στην Πάτρα κι αυτό είναι το πρώτο της βιβλίο – η Ειρήνη θα καταφέρει να ζήσει μια ζωή με αξιοπρέπεια πριν μηδενίσει το κοντέρ.