Οι καμικάζι του ISIS, η Χιλή του Πινοτσέτ

Αλλη μια θρησκευτική αναφορά (μετά το «Caritas» του τελευταίου Φεστιβάλ Κινηματογράφου) δίνει την έμπνευση στον καλλιτεχνικό διευθυντή Ορέστη Ανδρεαδάκη για το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα, αυτή τη φορά στο 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Το «μη μου άπτου» («noli me tangere» για τους καθολικούς) από το Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο είναι η φράση που λέει ο Ιησούς στη Μαρία Μαγδαληνή όταν εκείνη τον αναγνωρίζει μετά την Ανάσταση και επιχειρεί να τον πλησιάσει. Η σκηνή, που σύμφωνα με τον θεολόγο Μορίς Ζιντέλ εγκαθιστά μια άλλου είδους σχέση του Ιησού με τους πιστούς του (πέραν των φυσικών δεσμεύσεων), ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες από την ύστερη αρχαιότητα ώς τις ημέρες μας. «Αποτυπώνεται όμως εν κινήσει και σε αμέτρητα ντοκιμαντέρ» σημειώνει ο Ορέστης Ανδρεαδάκης. «Μετανάστες ονειρεύονται να αγγίξουν τους συγγενείς τους, οι οποίοι βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Φτωχοδιάβολοι γεφυρώνουν όπως-όπως την απόσταση από την οικογενειακή τους μνήμη. Απόβλητοι διεκδικούν την είσοδό τους στον παράδεισο μιας πλαστής κανονικότητας. Πρόσφυγες διέρχονται ξυπόλητοι τη γη της Επαγγελίας για βρουν εκείνο το “αλλού” που ούτε η Μαγδαληνή δεν ήξερε πού ήταν. Ενας ολόκληρος πλανήτης απλώνει το χέρι του για να αγγίξει, να κρατήσει, να πλησιάσει το “αλλού”. Κάπως έτσι λοιπόν σχηματοποιείται το “Μη μου άπτου” ως τίτλος μιας επιλογής δέκα ταινιών ντοκιμαντέρ. Κάπως έτσι εντοπίζεται η ανάγκη ένταξής του σε μια σύγχρονη πολιτική θεολογία».