Ο πήχης των προσδοκιών της επίσκεψης του έλληνα Πρωθυπουργού στην Τουρκία εύλογα τοποθετήθηκε χαμηλά, με μόνο ρεαλιστικό στόχο την εμπέδωση της απευθείας πρόσβασης στον Ερντογάν. Δεδομένων των αραιών επαφών σε υπηρεσιακό επίπεδο, αυτονόητα η αποτροπή ενός δυσάρεστου περιστατικού ή η διαχείριση μιας κρίσης προϋποθέτει άμεσο δίαυλο επικοινωνίας με τον τούρκο πρόεδρο. Με τις ενεργειακές διεργασίες στην Ανατολική Μεσόγειο να αφήνουν για την ώρα τη γείτονα εκτός νυμφώνος και εν αναμονή (πιθανότατα ενθαρρυντικών) ανακοινώσεων της ExxonMobil, η Αγκυρα θα εντείνει την πίεσή της προς πάσα κατεύθυνση. Ετσι, η επικράτηση ενός μορατόριουμ στο Αιγαίο θα αποτελούσε μια ευχάριστη έκπληξη, αν βέβαια είχε διάρκεια. Και ο Ερντογάν από μεριάς του θα έπρεπε – υπό κανονικές συνθήκες – να επιζητά πιο ήρεμα νερά στο Αιγαίο λόγω των πολλαπλών ανοιχτών μετώπων (Συρία, Ισραήλ, Αίγυπτος), της έλλειψης περιφερειακών συνομιλητών και της σχετικής επιχειρησιακής ανεπάρκειας, κυρίως εξαιτίας της κατάστασης της τουρκικής αεροπορίας. Μάλιστα, στο πρόσωπο της Ελλάδας βλέπει ένα δυνάμει ενεργούμενο κύκλων της Δύσης που επιθυμούν να τον αποσταθεροποιήσουν, σύροντάς τον σε σύρραξη με άδηλη έκβαση, και ανησυχεί μήπως καραδοκούν δυνάμεις που δεν ελέγχονται από τον ίδιο για να πάρουν το πάνω χέρι στο στράτευμα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ