«Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ξεκινά να γυρίσει, το φθινόπωρο του 1990, στη Φλώρινα το “Μετέωρο βήμα του πελαργού”, μια ταινία-σχόλιο πάνω στο παράλογο των συνόρων και των εθνοτικών διαχωρισμών, πρώτο μέρος της “Τριλογίας των συνόρων“… Ενώ στον τοπικό κινηματογράφο Ελληνίς διοργανώνεται συγκέντρωση υποστήριξης, στην οποία παρευρίσκονται ο σκηνοθέτης και οι συντελεστές της ταινίας, ο Καντιώτης αφορίζει στη μητρόπολη τον Αγγελόπουλο και τον Μαστρογιάνι, με το ποίμνιο να φωνάζει “Αφορισμένοι, αφορισμένοι”. Οι πιστοί αποκλείουν μέχρι και το Παπαπέτρου για να μη δοθεί στρατιωτικό υλικό στην ταινία, όπως είχε συμφωνηθεί με το υπουργείο Εθνικής Αμυνας… Τον Νοέμβριο του 1992 επιχειρήθηκε η προβολή της ταινίας στην Πτολεμαΐδα. Με παρέμβαση του Καντιώτη, ο δήμαρχος αντέδρασε και η προβολή ματαιώθηκε. Η άτυπη αυτή λογοκρισία έσπασε για λίγο το 1998, όταν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες για την ταινία “Μία αιωνιότητα και μία μέρα”. Εθνικά υπερήφανοι ακόμη και αυτοί που δεν είχαν καμία επαφή με το έργο του Αγγελόπουλου ή τον κυνηγούσαν ή τον δίωκαν” τόνιζε ο Βασίλης Ραφαηλίδης».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή