Η περίπτωση της ΔΕΗ είναι ακόμη ένα κρούσμα κυβερνητικής αποτυχίας στη διαχείριση ενός πολύ κρίσιμου ζητήματος για την ελληνική οικονομία. Το σχέδιο για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της σε ιδιώτες δείχνει να παραπαίει, ανοίγοντας την πόρτα στους δανειστές να ζητήσουν την πώληση ακόμη πιο νευραλγικών κομματιών της επιχείρησης σε ιδιώτες, όπως των υδροηλεκτρικών μονάδων της. Την ίδια ώρα, οι ζημιές διογκώνονται για τη μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών από απλήρωτους λογαριασμούς έχουν φουσκώσει επικίνδυνα, στερώντας της ρευστότητα και επιλογές. Αν, μάλιστα, πωληθεί το φιλέτο των υδροηλεκτρικών μονάδων της, η απαξίωση θα προσλάβει απροσδιόριστες διαστάσεις. Πώς φθάσαμε έως εδώ; Ιδεοληψίες, κομματικές γραμμές και εκλογικά συμφέροντα κυριάρχησαν στη λήψη των  αποφάσεων από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τη ΔΕΗ, με αποτέλεσμα η επιχείρηση να έλθει στο σημερινό αδιέξοδο. Ας μην ξεχνάμε τα πανό με τα συνθήματα «κάτω τα χέρια από τη ΔΕΗ», με τα οποία κορυφαία κομματικά στελέχη της κυβερνητικής παράταξης διατράνωναν την αντίθεσή τους στο σχέδιο πώλησης της «μικρής ΔΕΗ» το 2014. Εν τέλει η «μικρή ΔΕΗ» δεν πωλήθηκε σε ιδιώτες. Αντ’ αυτού, η κυβέρνηση, πιστή στις ιδεοληψίες της και για να χαϊδέψει τα αφτιά των συνδικάτων της επιχείρησης, προώθησε το αμφιλεγόμενο σχέδιο πώλησης των λιγνιτικών μονάδων, αλλά η σημερινή οικονομική κατάσταση της εταιρείας είναι πολύ χειρότερη από τότε. Και μάλιστα χωρίς να υπάρχουν στο τραπέζι και οι επιλογές που υπήρχαν τότε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή