Από το Ερωτοδικείο στη Βουλή

Τελευταία νιώθω ότι κάπου, σε ένα παράλληλο σύμπαν, μπορεί και στο Αλφα του Κενταύρου ή αριστερά, όπως μπαίνουμε στην Ανδρομέδα, κάποιος τύπος που δεν είναι καθόλου εντάξει έχει χακάρει τους κωδικούς της λογικής, της αισθητικής και της ανεκτικότητάς μας. Δεν εξηγείται αλλιώς αυτό που συμβαίνει με την κουμποραφή μας (όπου κουμποραφή, στη γλώσσα των παλιών στρωματοποιών, η κεντρική βελονιά που αν ξηλωθεί αυτή, ξηλώνεται όλο το στρώμα). Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έριξε χαμηλά, πιο χαμηλά – όπως τραγουδά και η πασιονάρια του Αντζι Σαμίου – τον πήχυ του πολιτικού πολιτισμού αλλά εδώ μιλάμε για συνωμοσία του γελοίου σε πλήρη εξέλιξη. Δεν έχεις προλάβει να συνέλθεις από την γκαζόζα του βουλευτή Φωκά και έρχεται καταπάνω σου η «Κριστίν» του βουλευτή Παπαχριστόπουλου, το αυτοκίνητο, δηλαδή, που αποκτά οντότητα ώστε να βάζει ή να μη βάζει υπογραφές σε παραιτήσεις. Και μετά έρχεται η «κόκκινη», από τα δάνεια, Ελενα Κουντουρά και η ευρύτερη παρέα της και εισάγουν τον θεσμό του βουλευτή δύο σε ένα, εμ σαμπού, εμ κοντίσιονερ που λέγαμε παλιά. Και ο Πρωθυπουργός γράφει και ξαναγράφει γράμματα από του Μαξίμου παριστάνοντας τον Γκράουτσο Μαρξ – «αυτή είναι η ακλόνητη άποψή μου αλλά, αν δεν σας αρέσει, έχω και μια άλλη» – ως προς τους κανονισμούς της Βουλής.