«Χτυπάει – που λες – η πόρτα, ανοίγει η μαμά μου και ποιες βλέπει στο κατώφλι; Δύο κοπελίτσες από το παραδιπλανό σπίτι! Καταλαβαίνεις, εργαζόμενες, ελευθερίων ηθών… “Ο μπαρμπα-Αλέξανδρος”, της λένε, “κυρα-Κατίνα, ξέχασε σε εμάς το πουγκί του”. Το βγάζει η μία από τον κόρφο της και της το δίνει. Τις ευχαρίστησε η μαμά – να μην τις ευχαριστήσει; Τις τράταρε και γλυκό…».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή