Οταν υφέρπει

Εκείνος περπατούσε στον δρόμο, κάποιοι από τους διαδηλωτές τον αναγνώρισαν. Κι ό,τι ακολούθησε είναι μια σκηνή που μοιάζει βγαλμένη από μια άλλη, μακρινή εποχή: Βρωμοεβραίε, Βρωμοσιωνιστή, η Γαλλία ανήκει στους Γάλλους, ο λαός θα σε τιμωρήσει. Εκείνος είναι ο φιλόσοφος Αλέν Φίνκιελκροτ, οι διαδηλωτές είναι από τα Κίτρινα Γιλέκα και ό,τι συνέβη, συνέβη προχθές στο Παρίσι. Δεν είναι ακριβώς αυτό που στην κοινή αστυνομική χαρακτηρίζεται «μεμονωμένο επεισόδιο»: τον τελευταίο χρόνο, λένε οι στατιστικές στη Γαλλία, οι επιθέσεις κατά εβραϊκών στόχων έχουν αυξηθεί κατά 74% σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά δεν είναι και κάτι που συνέβη όσο μακριά θα ήθελε να πιστεύει κανείς. Δεν είναι στο Παρίσι που συμβαίνουν αυτά, είναι στην Ευρώπη. Και είναι τόσο ανησυχητικά όσο ανησυχητική ήταν πριν από λίγο καιρό η βεβήλωση του εβραϊκού μνημείου στη Θεσσαλονίκη. Ο αντισημιτισμός, με άλλα λόγια, είναι ένα πανευρωπαϊκό φαινόμενο. Και τώρα μπορούμε να το παραδεχθούμε πια: Δεν εξαιρείται ούτε αυτή εδώ η χώρα. Οπως φαίνεται δεν εξαιρείται και καμία ιδεολογία. Μπορεί οι διαδηλωτές των Κίτρινων Γιλέκων στη Γαλλία να μην είναι τόσο κόκκινοι όσο φαινόταν στην αρχή, να είναι πιο μαύροι ή μόνο μαύροι, αλλά τον σπόρο τον αντισημιτισμού τον είδαν οι Βρετανοί να φυτρώνει και στους Εργατικούς του Τζέρεμι Κόρμπιν. Και μπορεί να μην είναι πούρος αντισημιτισμός, αλλά κάτι είναι η σχετικοποίηση του Ολοκαυτώματος, η αντίληψη πως το Ολοκαύτωμα δεν είναι ένα και δεν είναι των Εβραίων και των Ρομά αλλά πολλά: «Φέρνω κοντά επιζώντες από δυο μεγάλα Ολοκαυτώματα, δυο σφαγές μεγάλες, η μία είναι από το Κομμένο, οι επιζώντες αυτοί θα συναντήσουν επιζώντες από το Λίντιτσε» ενημέρωνε προ ημερών ευρωβουλευτής της ευρωπαϊκής Αριστεράς.