«Εμείς, εμείς οι μόνοι συνεπείς». Δεν είναι διαφημιστικό σλόγκαν, είναι σύνθημα από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, όταν στην άγονη έρημο στην οποία τότε κινούνταν η «πληθυντική» Αριστερά, κάθε ομάδα, κάθε κίνηση έπρεπε να αποδείξει την έμφαση που έδινε στον αντικαπιταλισμό και στον αντιιμπεριαλισμό της. Οποιος, σε ομάδα, γκρούπα ή κόμμα, δεν υποστήριζε την ιδεολογική συνέπεια, ήταν ένοχος οπορτουνιστικής απόκλισης, αναθεωρητισμού, ρεφορμισμού, σεχταρισμού – για να χρησιμοποιήσω μερικούς μόνο από τους όρους της μαρξιστικής αργκό.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ