Είδα προχθές τη θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος της Μαρίας Ιορδανίδου «Λωξάντρα» σε διασκευή του Ακη Δήμου και σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη. Σε κάποια σκηνή, η πληθωρική Πολίτισσα που υποδύεται η Ελένη Κοκκίδου, συναντά, στην Αθήνα πια, τον τούρκο πρόξενο. Ξεχνιέται όμως και του μιλάει σαν να είναι συμπατριώτης της. Του λέει για θαύματα και εκκλησιές. Και όταν εκείνος της υπενθυμίζει την καταγωγή του, του απαντά: «Και ο αυγουλάς μου και ο νερουλάς μου Τούρκοι ήταν. Τι Ελληνας, τι Τούρκος; Η αρρώστια ίδια είναι. Κι αν αρρωστήσεις εδώ που είσαι μόνος σου, σε εμένα να έρθεις». Ηταν σαν να ξανάκουσα αυτήν την αναφορά – που προκύπτει από βιωματική εμπειρία της συγγραφέως – καθώς διάβαζα πως όταν η ελληνόφωνη «Απογευματινή» της Κωνσταντινούπολης κινδύνευσε πριν από λίγα χρόνια να κλείσει λόγω οικονομικών προβλημάτων πολλοί Τούρκοι γράφτηκαν συνδρομητές. Δεν ήξεραν ελληνικά, δεν θα μπορούσαν να τη διαβάσουν, αλλά δεν ήθελαν να κλείσει η παλαιότερη εφημερίδα της πόλης τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή