Η επιχείρηση υπονόμευσης και αμφισβήτησης του Γιάννη Στουρνάρα από τον Αλέξη Τσίπρα έχει ξεκινήσει από την περίοδο ακόμη που ο νυν Πρωθυπουργός βρισκόταν στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η φραγή κλήσεων ανάμεσα στο Μέγαρο Μαξίμου και την Τράπεζα της Ελλάδας κάθε άλλο παρά συνδέεται με την ανεξαρτησία που πρέπει να έχει ο κεντρικός τραπεζίτης. Αντιθέτως, έχει συνδεθεί με πολιτικές εμμονές που δημιουργούν ένα τοξικό κλίμα με ευρύτερες διαστάσεις, αφού ο διοικητής που δεν υπάγεται στη σφαίρα του κυβερνητικού ελέγχου, προκαλεί εκνευρισμό ή μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε άλλες κυβερνητικές επιδιώξεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η αντιμετώπιση του «βολικού εχθρού» Στουρνάρα «βραχυκυκλώνει» συχνά πυκνά και το κυβερνητικό επιτελείο – το οποίο τη μία κατηγορεί τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας επειδή σιωπά και την άλλη γιατί μιλάει…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ