Η συσχέτιση του Παύλου Πολάκη με τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο που γίνεται τις τελευταίες ημέρες από διάφορες πλευρές, έχει ενδιαφέρον, αλλά είναι ατυχής. Οχι μόνο γιατί επιδιώκεται να βρεθεί ένα πολιτικό πρόσωπο του παρελθόντος που θα αντιστοιχεί στο παρόν που διαμορφώνει ο Πολάκης – και στην πολιτική δεν υπάρχουν αντίγραφα, αλλά κακέκτυπα. Ούτε γιατί μέσα από τη σύγκριση προσφέρεται επί της ουσίας ένα «άλλοθι» στον Πολάκη – αφού, έλα, μωρέ, όλα τα κόμματα και όλες οι εποχές έχουν τους Πολάκηδές τους. Κυρίως είναι ατυχής επειδή ο Πολάκης και ο Γιαννόπουλος δεν είναι πολιτικά προϊόντα από την ίδια μήτρα, έστω κι αν στον συλλογικό νου έχει καταγραφεί ως κυρίαρχο στοιχείο η αθυροστομία τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή