Δεν θα μπορούσε κάποιος από τη γενιά μου να έχει μνήμες από εκείνη ως Ηλέκτρα, Μήδεια, Μαίρη Ταϊρόν, Κλαίρη Τσαχανασιάν ή οποιαδήποτε άλλη θεατρική ερμηνεία της. Παρατηρούσα όμως πάντα με ενδιαφέρον τις στιβαρές φωτογραφίες – πορτρέτα, που έσερναν το δραματικό βάρος των ρόλων της, με τον τρόπο που η Αννα Φίρλινγκ κουβαλούσε το κάρο της στο «Μάνα Κουράγιο» του Μπρεχτ. Τον τελευταίο που έπαιξε, πριν αποβιώσει στις 22 Φεβρουαρίου του 1973. Μέσα στη φαντασία μου είχα πλάσει για την Κατίνα Παξινού μια εικόνα γυναίκας αυστηρής, ιέρειας ταμένης στη θυμέλη της Επιδαύρου, η οποία μάλλον σπάνια γελούσε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή