Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο ιδιοφυής τραγουδοποιός μας που συνδύασε μοναδικά στην πορεία του τις μουσικές του αναζητήσεις με την πλέον οξυδερκή κοινωνική και πολιτική παρατήρηση, έκανε μια δήλωση με την οποία συμπύκνωσε σε λίγες λέξεις μια πραγματικότητα. «Νομίζω ότι κυβερνά μια αποτυχία της Αριστεράς» είπε. «Κυβερνούν εγγαστρίμυθοι του Ανδρέα Παπανδρέου. Ανθρωποι που τον μιμούνται».

Οπως ήταν φυσικό η δήλωση αυτή δεν άρεσε καθόλου στους μιμητές του Ανδρέα Παπανδρέου που επιτέθηκαν, όπως άλλωστε συνηθίζουν, με ανοίκειο τρόπο στον μεγάλο καλλιτέχνη. Η αλήθεια ενόχλησε. Και ενόχλησε επειδή ο Αλέξης Τσίπρας, ένας νέος πολιτικός που επιχείρησε να αντιγράψει πλήθος στοιχείων από τον Ανδρέα Παπανδρέου, αποδείχθηκε κατώτερος, αν όχι της μίμησης, οπωσδήποτε της σύγκρισης. Η προσπάθειά του, με άλλα λόγια, στέφθηκε από παταγώδη αποτυχία.

Οι λόγοι αυτής της αποτυχίας είναι πολλοί. Ενας βασικός είναι πως ο Ανδρέας Παπανδρέου κατέκτησε την εξουσία ενώνοντας τους Ελληνες, σε αντίθεση με τον Αλέξη Τσίπρα που όχι μόνο την κέρδισε διχάζοντας, αλλά και κυβέρνησε επιμένοντας στην ίδια διχαστική ρητορική. Εξίσου ενωτικός ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ως σαρξ εκ της σαρκός της, και με τη Δημοκρατική Παράταξη. Και φυσικά ουδέποτε διανοήθηκε να κυβερνήσει με την εθνικιστική Δεξιά όπως ο σημερινός Πρωθυπουργός.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε αναμφισβήτητα λάθη. Εδωσε υποσχέσεις που δεν τήρησε και ανέχθηκε φαινόμενα που πλήγωσαν πρωτίστως τον ίδιο. Δεν μπορεί όμως να μην του αναγνωρίσει κανείς πως ήταν καταλυτικός ο ρόλος του στον βαθύ μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας και την ενίσχυση της ελληνικής δημοκρατίας. Και γι’ αυτό αγαπήθηκε ως ηγέτης από τις πλατιές μάζες. Αντίθετα με τον μιμητή του που ερείσματα έχει μόνο στο στενό κομματικό του ακροατήριο.