Είναι πολλοί οι τρόποι που ο ΣΥΡΙΖΑ φιλοδοξεί να μοιάσει στο ΠΑΣΟΚ. Κι ένας από αυτούς, ίσως ο πιο φιλόδοξος απ’ όλους, είναι αντιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο το κόμμα του πράσινου ήλιου κέρδισε την πολιτική και ιδεολογική ηγεμονία στον προοδευτικό χώρο κατά τη Μεταπολίτευση. Αν κάτι ήξερε το ΠΑΣΟΚ είναι πώς να εφευρίσκει ξανά και ξανά τον εαυτό του – κάθε φορά, με βάση τα δεδομένα και το πολιτικό πλαίσιο της εποχής. Υπό την ηγεσία του Ανδρέα Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ επιχείρησε τρεις μεγάλες διευρύνσεις, που κάθε φορά του έδωσαν ένα νέο κυβερνητικό αφήγημα – αφήνοντας, παράλληλα, στο περιθώριο τις «λοιπές προοδευτικές δυνάμεις» που διεκδικούσαν τις ίδιες κατηγορίες ψηφοφόρων. Για τους οπαδούς του, ο Παπανδρέου ομογενοποίησε αυτό που σήμερα ονομάζεται Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη. Για τους εχθρούς του, «κατάπιε» όλα τα προοδευτικά ρεύματα μετά το 1974. Σε κάθε περίπτωση όμως κάθε διεύρυνση που επιχείρησε το ΠΑΣΟΚ ήταν σημαντική κυρίως λόγω των προσωπικοτήτων που κατάφερνε κάθε φορά να φέρει στις τάξεις του.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ