Κάθε φορά που επιχειρούμε δημόσια να εκτιμήσουμε τον βίο και τις πράξεις ενός ιστορικού προσώπου που έπαιξε στιγμές δύσκολες σημαίνοντα ρόλο σε μια συγκυρία του τόπου μας, βρισκόμαστε μπροστά σε ό,τι ο μέγας Θουκυδίδης έγραψε πως τον συνόδευε πάντα όταν έγραφε την ιστορία του. Αναφερόμενος στον «Επιτάφιο» ο Περικλής δηλώνει ότι ο ιστορικός αντιμετωπίζει: Αν υμνεί ή κατακρίνει κάποιους μετέχοντες σε ιστορικές στιγμές οι σύγχρονοί τους ακροατές θεωρούν, ανάλογα με τις προσωπικές τους εκτιμήσεις, πως ο ρήτορας ή ο γράφων υπερβάλλει ή υποτιμά και ως εκ τούτου και ο αγνοών τα γεγονότα ακροατής ή αναγνώστης εισπράττει την υπερβολή ή τη μείωση χωρίς να έχει τεκμήρια να την κρίνει, να τη δεχθεί ή να την απορρίψει.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ