Σουηδία, 1809. Δημιουργείται στη Σουηδία ένα είδος δημόσιας ανεξάρτητης Αρχής, όπως θα λέγαμε σήμερα, ο Ombudsman. Στη βορειογερμανική γλώσσα που χρησιμοποιούσαν στη Σκανδιναβία μέχρι και το 1300 σημαίνει αντιπρόσωπος, διαμεσολαβητής, συνήγορος. Και πρόκειται για την πρώτη μορφή του Συνηγόρου του Πολίτη. Χρειάστηκε όμως να περάσει πάνω από ένας αιώνας για να «εξαχθεί» ο θεσμός, το 1919, στη Φινλανδία, ενώ δεκαετίες αργότερα τον υιοθέτησαν η Δανία (1953) και η Νορβηγία (1962). Ακολούθησαν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στη δεκαετία του 1990, πια, καθιερώθηκε ως πανευρωπαϊκό θεσμικό αγαθό. Στην Ελλάδα το 1809 είχαμε ακόμη Τουρκοκρατία. Ποιος πολίτης δηλαδή και ποιος συνήγορός του; Αλλά και ως ανεξάρτητο ευρωπαϊκό κράτος είμαστε από τα τελευταία που αποκτήσαμε, καθ’ υπόδειξιν της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Συνήγορο του Πολίτη. Την 1η Οκτωβρίου 1998, επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη, με πρώτο Συνήγορο τον Νικηφόρο Διαμαντούρο – ακολούθησαν ο Γιώργος Καμίνης (ο μακροβιότερος Συνήγορος) από το 2003 έως το 2010, η Καλλιόπη Σπανού από το 2011 έως το 2015 και ο Ανδρέας Ποττάκης από το 2016 έως σήμερα. Και την περασμένη εβδομάδα έγινε διήμερο συνέδριο στη Βουλή αλλά και επετειακή εκδήλωση στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος για τα 20 χρόνια λειτουργίας της Αρχής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή