«Η ελπίδα δεν γεννήθηκε για να πεθάνει» (;)

Εχει μεγάλη ιστορία η ιδέα της ανθρωπιστικής επέμβασης. Αναφορά σε αυτή γίνεται ήδη από την εποχή του Ούγκο Γκρότιους – ο ολλανδός ουμανιστής, πολιτικός και διπλωμάτης, νομικός και ποιητής, που θεωρείται ως ο «πατέρας του διεθνούς δικαίου», μιλούσε το 1625 στο έργο του «Για το δίκαιο του πολέμου και της ειρήνης» για δικαίωμα επέμβασης προς διάσωση υπηκόων που καταπιέζονταν από τον μονάρχη τους. Οι ειδικοί μάλιστα εντοπίζουν το πρώτο ιστορικό παράδειγμα γνήσιας – κατά το μάλλον ή ήττον – ανθρωπιστικής επέμβασης στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, όταν η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία επενέβησαν αποφασιστικά στη ναυμαχία του Ναυαρίνου, το 1827, προκειμένου να συνδράμουν τους Ελληνες που διεκδικούσαν την ανεξαρτησία τους από τους Οθωμανούς. Αλλά η αναγνώριση και θεσμοποίηση του δικαιώματος παρέμβασης για ανθρωπιστικούς σκοπούς είναι σχετικά πρόσφατη.