Οι «γέφυρες» της πολιτικής αρπαχτής

Ο κ. Τσίπρας, μετά την τετράχρονη πολιτική συμπόρευσή του με τον κ. Καμμένο και με τις ακροδεξιές ιδέες και πρακτικές του, τον εκχυδαϊσμό της πολιτικής ζωής και την υιοθέτηση των πλέον βάναυσων προσβολών ενάντια στους θεσμούς και στην ποιότητα της λειτουργίας της Δημοκρατίας, εμφανίζεται να αναζητεί τώρα, στο τέλος της πορείας του, τον πολιτικό «εξαγνισμό» του, στήνοντας «γέφυρες» και δήθεν «προοδευτικά μέτωπα» για να αντιμετωπίσει – λέει – τον λαϊκισμό και την Ακροδεξιά στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Στην ουσία, με αυτές τις φθηνές πρωτοβουλίες, ο κ. Τσίπρας και οι απελπισμένοι συνοδοιπόροι του προχωρούν σε άλλη μία προσβολή, όχι μόνο των αρχών και αξιών, αλλά και της πολιτικής κουλτούρας της δημοκρατικής παράταξης, με τον ίδιο, το κόμμα του και κάποιους πρόθυμους να λειτουργούν ως τράπεζα πολιτικών συναλλαγών λίγο πριν από την ήττα, προσφέροντας πολιτικά ανταλλάγματα βραχύχρονης διάρκειας με την ελπίδα ότι θα μειώσουν κάπως την πολιτική ζημιά. Η χοντροκομμένη επιχείρηση διεμβόλισης της Κεντροαριστεράς έχει ήδη αποτύχει. Θυμίζω ότι όταν πριν από λίγο καιρό ο κ. Τσίπρας πρότεινε τα περί «προοδευτικού μετώπου» στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, αυτοί του γύρισαν την πλάτη, γιατί πλέον ολοκλήρωσε αυτό που είχε αναλάβει να κάνει και αποτελεί βάρος για τον κύκλο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.